Το παγκόσμιο Βαρόμετρο Ανθεκτικότητας 2021 που δημοσιεύθηκε από την FTI Consulting, το οποίο αντανακλά τις απόψεις περισσότερων από 2.800 υπευθύνων λήψης αποφάσεων σε μεγάλες εταιρείες στις χώρες της G20 σε όλο τον κόσμο, αναφέρει ότι περίπου το 83% αναμένει ότι θα διερευνηθoύν από ρυθμιστικές ή κυβερνητικές αρχές για θέματα ESG τους επόμενους 12 μήνες, με τους τρεις πιο ευάλωτους κλάδους να είναι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, οι εξορυκτικές βιομηχανίες και ο χρηματοπιστωτικός τομέας.
Πάνω από το 80% των εταιρειών που συμμετείχαν στην έρευνα δήλωσαν ότι έχουν αυξήσει τη δέσμευσή τους για ESG, ενώ ακόμη περισσότεροι, το 85%, δήλωσαν ότι έχουν μετατοπίσει την προσέγγισή τους από την αντιδραστική διαχείριση του κινδύνου ESG στον προληπτικό εντοπισμό νέων επιχειρηματικών ευκαιριών που σχετίζονται με το ESG.
Καθώς όλο και περισσότεροι διευθύνοντες σύμβουλοι αισθάνονται την πίεση να δράσουν επειγόντως και αποφασιστικά, υπάρχει κίνδυνος να υιοθετηθούν βραχυπρόθεσμες λύσεις που παράγουν άμεσα αποτελέσματα, αλλά κινδυνεύουν να αποτύχουν. Ένα σταθερό σχέδιο στρατηγικής ESG πρέπει να αναπτυχθεί προσεκτικά και συστηματικά για να υποστηρίξει τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη.
Ακολουθούν επτά συνήθη λάθη που κάνουν οι εταιρείες, σύμφωνα την Liz Kamaruddin, διευθύνουσα σύμβουλος και τον Nick Wood ανώτερος σύμβουλος στην FTI Consulting:
1. Επικεντρώνεστε στις βαθμολογίες
Οι θετικές αξιολογήσεις βοηθούν μια εταιρεία να κερδίσει αναγνώριση, αλλά η εγκυρότητά τους θα αμφισβητηθεί εάν δεν υπάρχει η υποστηρικτική βιώσιμη αρχιτεκτονική. Η υπερβολική έμφαση στο «τσεκάρισμα των κουτιών» αφαιρεί πολύτιμους πόρους από το βασικό καθήκον της ανάπτυξης μιας στρατηγικής και ενός σχεδίου ESG προσαρμοσμένου στο μοναδικό προφίλ της εταιρείας, που θα αντέξει στη δοκιμασία του στενού ελέγχου. Οι πολλαπλές μεθοδολογίες αξιολόγησης που διατίθενται στην αγορά καθιστούν σχεδόν αδύνατη την ικανοποίηση όλων των απόψεων.
2. Λέτε τα καλά νέα
Οι εταιρείες που αναζητούν γρήγορες νίκες συχνά παρουσιάζουν θετικά παραδείγματα βιώσιμων εταιρικών πρακτικών και τα συνδέουν με δημοσιευμένες πολιτικές. Αυτό λειτουργεί μόνο εάν τα παραδείγματα υποστηρίζονται από μια συνεπή στρατηγική και σχέδιο βιωσιμότητας ή ESG που καθοδηγεί όλες τις δραστηριότητες. Εάν τα παραδείγματα δεν συνάδουν με άλλες πρακτικές της εταιρείας και τη δημοσιευμένη πολιτική, τότε η εταιρεία μπορεί να περιμένει ότι θα βρεθεί στο στόχαστρο πελατών, συνεργατών, ακτιβιστών και κυβερνήσεων. Ο λεκές του «πράσινου ξεπλύματος» είναι δύσκολο να αφαιρεθεί.
3. Η πολιτική είναι αυτό που έχει σημασία
Δεν έχει να κάνει με τις πολιτικές. Πρόκειται πάντα για τον τρόπο με τον οποίο οι εταιρείες κάνουν αυτές τις πολιτικές να ζουν στην εταιρεία, καθοδηγώντας τον τρόπο με τον οποίο επιχειρεί και καθορίζοντας τις πεποιθήσεις και τις αξίες της. Οποιοδήποτε κενό μεταξύ πολιτικής και πρακτικής είναι πιθανό να ανακαλυφθεί και να επηρεάσει τα επιχειρηματικά αποτελέσματα.
4. Διαχείριση του ESG ως κινδύνου
Αν και η κατανόηση του προφίλ κινδύνου ESG μιας εταιρείας βρίσκεται στο επίκεντρο της χάραξης μιας κατάλληλης στρατηγικής ESG, δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως κίνδυνος περισσότερο από ό,τι στην περίπτωση της ασφάλειας. Τόσο η ασφάλεια όσο και η βιωσιμότητα αποτελούν βασικές αξίες για την εταιρεία. Καθοδηγούν το όραμα και πρέπει να λαμβάνονται υπόψη σε όλες τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων στην εταιρεία, ιδίως κατά την ανάπτυξη της επιχειρηματικής στρατηγικής και των σχεδίων. Η διαχείρισή τους διαφέρει από τους άλλους κινδύνους. Το διοικητικό συμβούλιο και τα ανώτερα διοικητικά στελέχη έχουν την εποπτεία και την ευθύνη για το ESG και την ενσωμάτωσή του στην επιχειρηματική στρατηγική. Μια βασική πρόκληση για τις εταιρείες είναι να βρουν την εμπειρία στο διοικητικό συμβούλιο για να εκπληρώσουν αυτά τα καθήκοντα, δεδομένου ότι οι δεξιότητες είναι τόσο νέες και η εμπειρία περιορισμένη.
5. Εστίαση στη συμμόρφωση
Ορισμένες εταιρείες παρουσιάζουν τα προγράμματά τους ESG με όρους συμμόρφωσης με κανόνες και κανονισμούς σχετικά με το περιβάλλον, τις εργασιακές πρακτικές, την υγεία και την ασφάλεια και άλλα βασικά ζητήματα. Η προσέγγιση αυτή υποδηλώνει μια μινιμαλιστική προσέγγιση που μπορεί να έρχεται σε αντίθεση με τις προσδοκίες των ενδιαφερομένων με βάση τον κίνδυνο και τον αντίκτυπο και όχι τους κανόνες. Για παράδειγμα, οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται σε αναγνωρισμένες χώρες υψηλού κινδύνου για καταναγκαστική εργασία μπορεί να αποτελέσουν στόχους εάν το πρόγραμμα εκπαίδευσης των εργαζομένων τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό που εφαρμόζεται σε χώρες όπου οι κίνδυνοι είναι χαμηλοί.
6. Αποκέντρωση της λήψης αποφάσεων
Η έλλειψη ενός συντονισμένου εταιρικού σχεδίου υλοποίησης ESG μπορεί να δώσει στους επιχειρηματικούς τομείς και τις εταιρικές λειτουργίες την ευκαιρία να επιλέξουν τα δικά τους πρότυπα και προσεγγίσεις που ταιριάζουν καλύτερα στο προφίλ κινδύνου τους. Αυτό είναι πιθανό να επιφέρει ασυνέπειες και διπλά πρότυπα και δυνητική έκθεση σε υψηλότερο κίνδυνο. Οι εταιρείες πρέπει να εναρμονίσουν τις προσεγγίσεις τους για την καλύτερη δυνατή προσαρμογή.
7. Έλλειψη αξιολόγησης και παρακολούθησης
Η έλλειψη αποτελεσματικής παρακολούθησης των επιδόσεων ESG εμποδίζει την ικανότητα της εταιρείας να σημειώσει πρόοδο και να λάβει πλήρη αναγνώριση για τις συνεχιζόμενες πρωτοβουλίες της. Η δημιουργία μηχανισμών και μεθοδολογιών για τη συλλογή των κατάλληλων πληροφοριών για την παρακολούθηση των επιδόσεων απαιτεί μια επίπονη και συστηματική προσέγγιση, αλλά είναι καθοριστική για την καθιέρωση ενός επιτυχημένου προγράμματος και την επίτευξη συνεχούς βελτίωσης.
Τα επτά λάθη της διαχείρισης του ESG μπορεί να μην είναι απαραίτητα καταστροφικά, αλλά μπορούν να αποδειχθούν επικίνδυνα αν οδηγήσουν σε κακή διαχείριση ή επιφανειακές προσεγγίσεις στη διαχείριση. Με την υιοθέτηση μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής ESG που επικεντρώνεται σε ουσιώδη ζητήματα, οι εταιρείες μπορούν να αξιοποιήσουν πλήρως τις ευκαιρίες που προσφέρει ένα υγιές σύστημα διαχείρισης ESG για την αντιμετώπιση των κινδύνων, την προστασία της μακροπρόθεσμης αξίας των μετόχων, καθώς και την καλύτερη πρόσβαση σε κεφάλαια, ταλέντα και επιχειρηματικές ευκαιρίες.
