Τις ριζικές αλλαγές που επέρχονται στον τομέα της παραγωγής «πράσινου» ρεύματος, από τη στιγμή που τελειώνουν σταδιακά οι εγγυημένες (έστω και χαμηλές) τιμές και μπαίνουμε στην εποχή των χρηματιστηριακών αγορών, σηματοδοτούν οι επιχειρηματικές επαφές που πραγματοποιούνται το τελευταίο διάστημα.
Πληροφορίες, αναφέρουν ότι γίνονται συνεχή ραντεβού τα οποία επιδιώκουν κατά κύριο λόγο υφιστάμενοι ή υποψήφιοι επενδυτές ΑΠΕ (αιολικών και κυρίως φωτοβολταϊκών) με ιδιοκτήτες και στελέχη εταιρειών προμήθειας ρεύματος και με στελέχη μεγάλων καταναλωτών, δηλαδή βιομηχανικών επιχειρήσεων.
Οι επενδυτές ΑΠΕ, έχοντας φτάσει σε αδειοδοτική ωριμότητα κάποια φωτοβολταϊκά ή αιολικά έργα και γνωρίζοντας ότι, αφενός μεν η ισχύς που θα δημοπρατηθεί μέσω διαγωνισμών το επόμενο διάστημα είναι περιορισμένη, αφετέρου οι τιμές θα πέσουν ακόμα πιο χαμηλά από τα πολύ χαμηλά επίπεδα που καταγράφηκαν στον πρόσφατο διαγωνισμό, επιδιώκουν τη σύναψη διμερών συμβολαίων (PPAs) για την πώληση του ρεύματος που θα παράγουν μελλοντικά τα υπό κατασκευή έργα τους.
Το να κλείσουν συμβόλαια πώλησης της παραγωγής τους αποτελεί προϋπόθεση για την ίδια την κατασκευή των έργων, αφού οι τράπεζες δεν δέχονται να χρηματοδοτήσουν τις επενδύσεις αυτές, παρά μόνον εάν έχουν εξασφαλίσει επαρκή και «κλειδωμένα» μελλοντικά έσοδα.
Στο πλαίσιο αυτό οι προμηθευτές ρεύματος, καθετοποιημένοι και όχι, είναι οι βασικοί συνομιλητές των παραγωγών ΑΠΕ, καθώς είναι εκείνοι που διαθέτουν πελατολόγιο καταναλωτών και συνεπώς μπορούν να δεσμευτούν για τη μελλοντική απορρόφηση ενέργειας.
Διμερή συμβόλαια προς το παρόν δεν έχουν συναφθεί, ωστόσο οι διαπραγματεύσεις είναι συνεχείς και σκληρές.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι μετά τον τελευταίο διαγωνισμό οι τιμές που προτείνουν οι υποψήφιοι παραγωγοί ΑΠΕ είναι ακόμα χαμηλότερες από ό,τι το προηγούμενο διάστημα (φτάνουν ακόμα και στα επίπεδα των 40 ευρώ η Μεγαβατώρα) και μάλιστα με απαίτηση για μικρότερη περίοδο δέσμευσης (υπάρχουν προτάσεις για μόλις πέντε χρόνια).
Παράγοντες της αγοράς εκτιμούν ότι μέσα στο επόμενο εξάμηνο θα συναφθούν τα πρώτα PPAs από ανεξάρτητους παραγωγούς και προμηθευτές μη διασυνδεδεμένους με αυτούς. Σε ότι αφορά τις τιμές, οι ίδιοι παράγοντες εκτιμούν ότι θα καθοριστούν στην πραγματικότητα από τις ίδιες τις τράπεζες, με την έννοια ότι τα περιθώρια των παραγωγών ΑΠΕ είναι αυτά που οι τράπεζες θεωρούν ως ικανοποιητικά και επαρκή για να εγγυηθούν τις δανειοδοτήσεις.
Σε μια παράλληλη διαδικασία, αξίζει να αναφερθεί ότι κάποιοι παραγωγοί ΑΠΕ συνομιλούν με παραγωγούς ρεύματος που διαθέτουν μονάδες φυσικού αερίου, προκειμένου να δημιουργήσουν ένα "πακέτο" ηλεκτρικής ενέργειας με πιο σταθερά χαρακτηριστικά, το οποία προτείνουν σε μεγάλους βιομηχανικούς καταναλωτές μέσω PPAs.
Πρέπει να σημειωθεί, τέλος, ότι τα διμερή συμβόλαια είναι μια δύσκολη «άσκηση» με πολλές παραμέτρους που την περίοδο αυτή διερευνώνται, και ως εκ τούτου είναι κρίσιμη η συμμετοχή στην όλη διαδικασία εταιρειών εξειδικευμένων συμβούλων. Δεν είναι τυχαίο ότι μεγάλες εταιρείες «στήνουν» μηχανισμούς για να συνδράμουν από νομική, λογιστική και τεχνική πλευρά τους διαπραγματευόμενους.
