Οι ιθαγενείς διαδηλωτές που εισέβαλαν στη σύνοδο κορυφής COP30 στο Μπέλεμ υπερασπίστηκαν την ενέργειά τους, δηλώνοντας πως δεν ήταν πράξη βίας, αλλά κραυγή απελπισίας για την προστασία των δασών και των εδαφών τους.
.
Μιλώντας σε συνέντευξη Τύπου την Τετάρτη, μία ημέρα μετά την ένταση με τους φρουρούς ασφαλείας, μέλη των κοινοτήτων της Αμαζονίας εξήγησαν ότι στόχος τους ήταν να ακουστεί η φωνή τους μέσα σε μια διαδικασία που «αποφασίζει για το μέλλον του δάσους χωρίς τους ανθρώπους του».
«Ήταν μια προσπάθεια να τραβήξουμε την προσοχή της κυβέρνησης και του ΟΗΕ που βρίσκονται εδώ μέσα», είπε η Auricelia, μέλος της κοινότητας Arapiun στην πολιτεία Παρά, όπου φιλοξενείται η σύνοδος.
Οι ιθαγενείς ηγέτες εξέφρασαν οργή για τη συνεχιζόμενη βιομηχανική δραστηριότητα και τα αναπτυξιακά έργα στον Αμαζόνιο, τα οποία – όπως υποστηρίζουν – διαλύουν το περιβάλλον και απειλούν τις κοινότητές τους.
Οι συνομιλίες συνεχίζονται πίσω από τα κιγκλιδώματα
Την ίδια ώρα, εντός του συνεδριακού χώρου – που έχει στηθεί σε πρώην αεροδρόμιο – οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονταν για τρίτη ημέρα, με βασικό θέμα τη χρηματοδότηση για το κλίμα. Οι αντιπρόσωποι συζητούν τρόπους χρηματοδότησης της ενεργειακής μετάβασης και προσαρμογής των αναπτυσσόμενων χωρών στις αυξανόμενες κλιματικές επιπτώσεις, όμως οι διαφορές παραμένουν έντονες.
Έκθεση ανεξάρτητων ερευνητών που παρουσιάστηκε στη σύνοδο αναφέρει πως ο στόχος που τέθηκε στην COP29 – να αυξηθεί η ετήσια χρηματοδότηση για την κλιματική δράση στα 1,3 τρισεκατομμύρια δολάρια έως το 2035 – είναι «απολύτως εφικτός» εφόσον υπάρξει ο σωστός συνδυασμός εθνικών πολιτικών, ρυθμιστικών μεταρρυθμίσεων και αλλαγών στους αναπτυξιακούς οργανισμούς. «Η αποτυχία επίτευξης αυτών των στόχων θα βάλει τον κόσμο σε επικίνδυνη πορεία», προειδοποιεί η έκθεση.
Ο Al Gore «χτυπάει ξανά το καμπανάκι»
Ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Al Gore παρουσίασε, όπως κάθε χρόνο, την ανάλυσή του για την κατάσταση του πλανήτη. Παρά την απουσία των Ηνωμένων Πολιτειών από τη φετινή COP30, ο Gore προειδοποίησε με δραματικό τόνο για τις πρόσφατες κλιματικές καταστροφές που επιδεινώνονται από την υπερθέρμανση.
«Μέχρι πότε θα συνεχίσουμε να ανεβάζουμε τον θερμοστάτη;», ρώτησε χαρακτηριστικά. Ο Gore, βραβευμένος με Νόμπελ Ειρήνης το 2007, κάλεσε τις χώρες να σταματήσουν να καθυστερούν αποφάσεις «ενώ ο κόσμος καίγεται».
Η απουσία της Ουάσινγκτον, του μεγαλύτερου ιστορικού ρυπαντή από τη Βιομηχανική Επανάσταση, έχει εντείνει την ανησυχία για τη διάσπαση της διεθνούς συναίνεσης γύρω από την κλιματική δράση.
Κατά της παραπληροφόρησης
Σε μια προσπάθεια να ενισχυθεί η αξιοπιστία των πολιτικών για το κλίμα, χώρες όπως η Βραζιλία, ο Καναδάς, η Γαλλία και η Γερμανία ανακοίνωσαν κοινή πρωτοβουλία για την καταπολέμηση της κλιματικής παραπληροφόρησης, δεσμευόμενες να προωθήσουν πολιτικές βασισμένες σε επιστημονικά τεκμήρια.
Η πρωτοβουλία στοχεύει να ανακόψει την επιρροή οικονομικών συμφερόντων και ομάδων πίεσης που διαδίδουν ψευδείς ή αποπροσανατολιστικές πληροφορίες, υπονομεύοντας την εμπιστοσύνη του κοινού στην επιστήμη του κλίματος.
«Η καρδιά του δάσους»
Παράλληλα, νωρίς την Τετάρτη, δύο πλοία του βραζιλιάνικου ναυτικού συνόδευσαν μια πλωτή διαδήλωση ιθαγενών ηγετών και περιβαλλοντικών ακτιβιστών στον κόλπο Guajara, έξω από το Μπέλεμ. Τα πλοία έφεραν πανό με συνθήματα όπως «Save the Amazon» και «Land Rights Now», ενώ εκατοντάδες κάτοικοι και σύνεδροι παρακολουθούσαν από την ακτή.
«Φέρνουμε τους διαπραγματευτές στην καρδιά του δάσους, για να βιώσουν τι σημαίνει να ζεις εδώ», δήλωσε η Carolina Pasquali, εκτελεστική διευθύντρια της Greenpeace Brazil.
Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι ο Αμαζόνιος βρίσκεται στα πρόθυρα οικολογικής κατάρρευσης. Αν η παγκόσμια θερμοκρασία ξεπεράσει το όριο του 1,5 °C, το τροπικό δάσος κινδυνεύει να μετατραπεί σε σαβάνα – κάτι που, σύμφωνα με τις τελευταίες προβλέψεις, μπορεί να συμβεί ήδη γύρω στο 2030.
«Η κυβέρνηση δεν νοιάζεται για τον κάτω Ταπαζός», δήλωσε η Margareth από την κοινότητα Maytapu, αναφερόμενη σε παραπόταμο του Αμαζονίου. «Δεν είμαστε ενάντια στην κυβέρνηση· τη θέλουμε μαζί μας. Αλλά πρέπει να είναι ειλικρινής με όλους.»
Η εικόνα μιας συνόδου μέσα στην «καρδιά του δάσους», όπου συγκρούονται παγκόσμιες πολιτικές αποφάσεις με τοπικές φωνές επιβίωσης, αποτυπώνει ίσως πιο καθαρά από ποτέ το δίλημμα της εποχής: ποιος αποφασίζει για το μέλλον της γης – και ποιος τελικά ακούγεται.
Πηγή: Reuters
