Η κλιματική αλλαγή δεν είναι πλέον αφηρημένος περιβαλλοντικός κίνδυνος, αλλά ένα δομικό ρίσκο για ολόκληρη την παγκόσμια οικονομία. Θεσμικοί επενδυτές και διαχειριστές κεφαλαίων καλούνται να επαναπροσδιορίσουν τον ρόλο τους, όχι μόνο ως τοποθετητές κεφαλαίων αλλά και ως θεσμικοί «επόπτες» που φέρουν ευθύνη για την ευρύτερη λειτουργία των αγορών.
.
Αυτή είναι η ουσία του “systemic stewardship” που, σύμφωνα με το Responsible Investor, αναδεικνύεται σε κεντρική τάση παρά τις πολιτικές και οικονομικές αντιξοότητες.
Οι αριθμοί είναι αποκαλυπτικοί: οι επενδύσεις στην ενεργειακή μετάβαση ξεπέρασαν τα 2,1 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2024, ενώ η Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας προειδοποιεί ότι χρειάζονται 4,5 τρις δολάρια κάθε χρόνο έως το 2030 για να παραμείνει ο πλανήτης σε τροχιά «net zero». Η κλίμακα αυτών των κεφαλαίων σημαίνει ότι οι επενδυτές δεν μπορούν να παραμείνουν παθητικοί.
Παράλληλα, η Aviva Investors ανακοίνωσε το πρόγραμμα “Climate Stewardship 2030”, όπου η συνεργασία με κυβερνήσεις θεωρείται εξίσου κρίσιμη με την πίεση στις επιχειρήσεις. Στην Ευρώπη, μεγάλοι θεσμικοί επενδυτές εντείνουν τη δράση τους, σε μια προσπάθεια να ισορροπήσουν τις απαιτήσεις της αγοράς με την αυξανόμενη ρυθμιστική πίεση.
Ωστόσο, υπάρχουν αντίθετοι άνεμοι. Στις ΗΠΑ, το ESG έχει μετατραπεί σε αντικείμενο πολιτικής αντιπαράθεσης, με τη στήριξη σε σχετικές προτάσεις να υποχωρεί στο χαμηλότερο επίπεδο της τελευταίας δεκαετίας. Επιπλέον, μελέτες δείχνουν ότι οι λεγόμενοι “universal owners” δεν έχουν πάντοτε τα κατάλληλα κίνητρα ή τις δομές για να επιφέρουν ουσιαστικές αλλαγές.
Παρά τις δυσκολίες, η κατεύθυνση είναι σαφής: οι επενδυτές οφείλουν να περάσουν από τις υποσχέσεις σε μετρήσιμη δράση. Η επιτυχία ή αποτυχία του systemic stewardship θα καθορίσει όχι μόνο το μέλλον των χαρτοφυλακίων, αλλά και τη βιωσιμότητα ολόκληρων οικονομιών.
Πηγή: Responsible Investor,
