Σε έναν κόσμο όπου η βιωσιμότητα και τα ESG συχνά αξιολογούνται με όρους χρηματιστηριακής αξίας, μια νέα, πιο γήινη – και γευστική – πρόταση κερδίζει έδαφος: να δούμε το φαγητό, τη φιλοξενία και τις παραδοσιακές τοπικές αξίες ως βασικούς συμμάχους στη μετάβαση προς μια πιο πράσινη και δίκαιη οικονομία.
«Η φράση doing well by doing good είναι καλή ως σύνθημα, αλλά δημιουργεί τον κίνδυνο να μετράμε τα πάντα με βάση το χρηματικό κέρδος», εξηγεί ο Dr.Erturk. «Αυτό οδηγεί στη χρηματιστικοποίηση της βιωσιμότητας – ένα παιχνίδι αριθμών που ξεχνά την ουσία: τη σύνδεση με τη φύση, την κοινωνία, την παράδοση».
Η γαστρονομία ως νέα γλώσσα του ESG
Ο ίδιος συντονίζει μια σειρά ακαδημαϊκών και επιχειρηματικών συνεργασιών σε Χονγκ Κονγκ, Μακάο και Τόκιο, με στόχο να εξετάσει πώς η γαστρονομία μπορεί να ανοίξει νέα μονοπάτια στο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Μέσα από εκδηλώσεις σε εστιατόρια με Πράσινο Αστέρι Michelin και σε ξενοδοχεία που πληρούν τα πρότυπα του Global Sustainable Tourism Council, ο Erturk και οι συνεργάτες του φέρνουν κοντά σεφ, επιχειρηματίες και επενδυτές για να ξανασκεφτούν τι πραγματικά σημαίνει «αξία» στον σύγχρονο κόσμο.
«Η γνώση που έχει η ανθρωπότητα γύρω από την καλλιέργεια, το μαγείρεμα, τη φιλοξενία συνιστούν ένα σύστημα αξιών που επιβίωσε επί χιλιάδες χρόνια», τονίζει. «Οι σύγχρονοι σεφ που τιμούν τις παραδόσεις αυτές μπορούν να εμπνεύσουν ολόκληρους επιχειρηματικούς κλάδους. Το έχουμε δει να συμβαίνει».
Το παράδειγμα του Ντουμπάι
Η συζήτηση δεν περιορίζεται στην Ανατολική Ασία. Στο Ντουμπάι, μια από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες γαστρονομικές μητροπόλεις, μόνο το 2024 εκδόθηκαν πάνω από 1.200 νέες άδειες λειτουργίας εστιατορίων με όρους βιωσιμότητας. Εκεί, η γαστρονομία συναντά τον πολιτισμό, την καινοτομία και την αειφορία.
«Το Ντουμπάι είναι ένα παράδειγμα του πώς η πολυπολιτισμικότητα και η φιλοξενία μπορούν να γίνουν εργαλεία ESG», σημειώνει ο καθηγητής. «Όταν μια πόλη βάζει τη γαστρονομία στο κέντρο της ταυτότητάς της, τότε και οι επιχειρήσεις της έχουν λόγο να επενδύσουν στη βιωσιμότητα – όχι ως υποχρέωση, αλλά ως μέρος της κουλτούρας τους».
Στην πραγματικότητα, όπως επισημαίνει και η FAO (Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ), η παραγωγή τροφίμων είναι μια από τις βασικές αιτίες περιβαλλοντικής υποβάθμισης. Αλλά, ταυτόχρονα, είναι και μια τεράστια δεξαμενή εμπειρίας.
Ο Dr. Ismail Erturk υποστηρίζει ότι το ESG πρέπει να βρει τρόπο να «μιλήσει» με τις αξίες αυτής της παραδοσιακής γνώσης – και όχι να τις αγνοεί στο όνομα της αποδοτικότητας.
«Χρειαζόμαστε ένα νέο λεξιλόγιο για την αξία. Όχι μόνο οικονομική, αλλά και ανθρώπινη, πολιτισμική, περιβαλλοντική. Και αυτό το λεξιλόγιο υπάρχει ήδη – στις κουζίνες, στα χωράφια, στους ξενώνες που επιμένουν να λειτουργούν με σεβασμό στο περιβάλλον και στις κοινότητες τους».
Στα καθ΄ημάς, στην Ελλάδα, πολλά είναι τα εστιατόρια που λειτουργούν θέτοντας αυστηρά κριτήρια βιωσιμότητας και κυκλικής οικονομίας. Παράλληλα, ο κλάδος της αγροδιατροφής ενισχύεται χρόνο με το χρόνο, σε μια χώρα με πλούσια γαστρονομική παράδοση, αλλά και εξαιρετικό κλίμα. Μάλιστα, πολλοί νέοι επαγγελματίες που εμφορούνται από τις ESG αξίες, φαίνεται να ανοίγουν ένα δρόμο ώστε η βιωσιμότητα να γίνει αναπόσπαστο «συστατικό» κάθε κουζίνας. Και, ναι, αυτό είναι good και tasty news.