H είδηση ότι 50 Γερμανοί αστυνομικοί πραγματοποίησαν σήμερα έφοδο στη DB και στη μονάδα διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων της DWS για ισχυρισμούς περί πράσινου ξεπλύματος έφερε μνήμες από το καλοκαίρι του 2021 όταν η συγκεκριμένη εταιρεία είχε βρεθεί ξανά στη δίνη του κυκλώνα. Ωστόσο αναλυτές εκτιμούν ότι η έφοδος των αρχών έφερε απλά στην επιφάνεια το πρόβλημα με το concept του ESG.
.
Η DWS αντιμετωπίζει τους ισχυρισμούς περί πράσινου ξεπλύματος από τότε που η πρώην επικεφαλής υπεύθυνη βιωσιμότητας, Desiree Fixler, τους δημοσιοποίησε τον Αύγουστο του 2021, προκαλώντας ρυθμιστικές έρευνες στις ΗΠΑ και τη Γερμανία. Ενώ η DWS έχει αρνηθεί τους ισχυρισμούς, η επιδρομή προστίθεται σε έναν κατάλογο ρυθμιστικών και νομικών ζητημάτων για τον διευθύνοντα σύμβουλο της Deutsche Bank Christian Sewing, την ώρα που ο ίδιος βγαίνει από μια επιτυχημένη ανατροπή του δανειστή.
Μεταξύ άλλων, η Φιξλερ δήλωσε τότε ότι οι ισχυρισμοί της DWS για εκατοντάδες δισεκατομμύρια των υπό διαχείριση περιουσιακών στοιχείων της ήταν παραπλανητικοί και δεν είχαν καμία σχέση με το ESG.
«Το πρόβλημα είναι ότι η ESG - στο σύνολό της, και κάθε ένα από τα E, S και G ξεχωριστά - είναι ένα ανίερο χάος υποκειμενικών εκτιμήσεων που βασίζονται σε αποσπασματικά αυθαίρετα δεδομένα που επιτρέπουν σε οποιονδήποτε να λέει ότι συμμορφώνεται με την ESG» αναφέρει σημερινό άρθρο στην FT.
Και μόνο το γεγονός ότι πάνω από 3.000 επενδυτικοί όμιλοι με ενεργητικό 103 εκατ. δολάρια έχουν δεσμευτεί να "ενσωματώσουν" με κάποιο τρόπο την ESG στη διαδικασία τους δείχνει πόσο ανούσια έχει γίνει. Όσο ευρύτερος είναι ο όρος, τόσο πιο ασαφής γίνεται.
Ένα νέο έγγραφο των Florian Berg, Julian Kolbel και Roberto Rigobon από το MIT/Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης υπογραμμίζει πόσο δύσκολο είναι να δημιουργηθεί ένα αντικειμενικό, αυστηρό πλαίσιο επενδύσεων ESG. Ο τίτλος είναι κατάλληλος: "Συγκεντρωτική σύγχυση".
Το έγγραφο, που δημοσιεύθηκε από το Review of Finance νωρίτερα αυτό το μήνα, εξετάζει τις αξιολογήσεις ESG των KLD, Sustainalytics, Moody's, S&P Global, Refinitiv και MSCI και δείχνει ότι οι συσχετίσεις μεταξύ τους κυμαίνονται από 0,38 έως 0,71.
Για λόγους σύγκρισης, η συσχέτιση μεταξύ των αξιολογήσεων των πιστωτικών οργανισμών είναι 0,92 όταν πρόκειται για τις πιο καθιερωμένες, πιο ποσοτικές αλλά ακόμα υποκειμενικές βαθμίδες πιστοληπτικής ικανότητας.
Η απόκλιση είναι ακόμη μεγαλύτερη στις υποκατηγορίες από ό,τι συνολικά. Με άλλα λόγια, ακόμη και οι επαγγελματίες που δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να κρίνουν βαθμολογίες ESG όλη μέρα δεν μπορούν να συμφωνήσουν για το τι είναι καλό ή κακό.
Πρώτον, δυσχεραίνει την αξιολόγηση των επιδόσεων ESG των εταιρειών, των κεφαλαίων και των χαρτοφυλακίων, που είναι ο πρωταρχικός σκοπός των αξιολογήσεων ESG. Δεύτερον, η απόκλιση των αξιολογήσεων ESG μειώνει τα κίνητρα των εταιρειών να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους στον τομέα. Οι εταιρείες λαμβάνουν ανάμεικτα μηνύματα από τους οργανισμούς αξιολόγησης σχετικά με το ποιες ενέργειες αναμένονται και θα αποτιμηθούν από την αγορά.
Tρίτον, η διαφωνία δείχνει ότι είναι δύσκολο να συνδεθεί η αμοιβή του CEO με την απόδοση ESG.
Τέλος, η απόκλιση των αξιολογήσεων αποτελεί πρόκληση για την εμπειρική έρευνα, καθώς η χρήση ενός αξιολογητή έναντι ενός άλλου μπορεί να μεταβάλει τα αποτελέσματα και τα συμπεράσματα μιας μελέτης. Η απόκλιση των αξιολογήσεων ESG εισάγει αβεβαιότητα σε κάθε απόφαση που λαμβάνεται με βάση τις αξιολογήσεις ESG και, ως εκ τούτου, αποτελεί πρόκληση για ένα ευρύ φάσμα φορέων λήψης αποφάσεων.
Με πληροφορίες από FT.
