Αυξάνονται σε σφοδρότητα και διάρκεια τα κύματα καύσωνα παγκοσμίως ως αποτέλεσμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη και μάλιστα κάθε επιπλέον κλάσμα στην αύξηση της θερμοκρασίας θα έχει ακόμη μεγαλύτερο αντίκτυπο σε σχέση με το προηγούμενο σύμφωνα με νέα έρευνα.
.
Στη μελέτη που δημοσιεύθηκε στις 7 Ιουλίου στο περιοδικό Nature Geoscience, ερευνητές με επικεφαλής το UCLA και το Πανεπιστήμιο Adolfo Ibañez στο Σαντιάγο της Χιλής, διαπίστωσαν ότι τα μεγαλύτερα σε διάρκεια κύματα καύσωνα θα δουν τη μεγαλύτερη επιτάχυνση και η συχνότητα των πιο ακραίων φαινομένων θα αυξηθεί περισσότερο. Οι ερευνητές ανέπτυξαν μια εξίσωση που έχει την ευελιξία να αναλύσει μία περιοχή ή να αποκτήσει πρόσθετη γνώση αναλύοντας πολλαπλές περιοχές στο σύνολό τους.
Οι τροπικές περιοχές θα δουν μεγαλύτερες αλλαγές από τις εύκρατες και τα καλοκαιρινά κύματα καύσωνα θα επιμηκυνθούν περισσότερο από τα χειμερινά θερμά κύματα.
Η έρευνα διαπιστώνει ότι όχι μόνο η κλιματική αλλαγή θα κάνει τα κύματα καύσωνα θερμότερα και μεγαλύτερης διάρκειας, αλλά και η επιμήκυνσή τους θα επιταχύνεται με κάθε επιπλέον κλάσμα ενός βαθμού θέρμανσης.
Ενσωματώνοντας μεταβλητές σε κλιματικά μοντέλα που λαμβάνουν υπόψη τον τρόπο με τον οποίο η θερμοκρασία κάθε ημέρας επηρεάζει τη θερμοκρασία της επόμενης ημέρας, οι ερευνητές ανίχνευσαν αυτήν την επιτάχυνση σε παγκόσμιο επίπεδο. Η εξίσωση που ανέπτυξαν έχει την ευελιξία να αναλύσει μία περιοχή ή να προσφέρει πρόστθετη γνώση αναλύοντας πολλαπλές περιοχές στο σύνολό τους, δήλωσε ο David Neelin, επικεφαλής συγγραφέας και κλιματολόγος του UCLA.
«Κάθε κλάσμα ενός βαθμού θέρμανσης θα έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο από το προηγούμενο», δήλωσε ο διακεκριμένος καθηγητής που μελετά την κλιματική μεταβλητότητα. «Η επιτάχυνση σημαίνει ότι εάν ο ρυθμός θέρμανσης παραμείνει ο ίδιος, ο ρυθμός προσαρμογής μας πρέπει να προχωράει όλο και πιο γρήγορα, ειδικά για τα πιο ακραία κύματα καύσωνα, τα οποία αλλάζουν ταχύτερα».
Ο κόσμος έχει ήδη αρχίσει να βιώνει μεγαλύτερα κύματα καύσωνα τις τελευταίες δεκαετίες, σημείωσε. Στα τέλη Ιουνίου στις ΗΠΑ ένα κύμα θερμότητας έσπασε τα ρεκόρ υψηλών θερμοκρασιών καταστρέφοντας μια κινητή γέφυρα της Βιρτζίνια και προκαλώντας θερμοπληξία κατοίκους. Στην Ευρώπη, την πρώτη εβδομάδα του Ιουλίου η ζέστη έκλεισε τον Πύργο του Άιφελ και το Γουίμπλεντον ξεκίνησε την «Επιχείρηση Παγωμένη Πετσέτα».
«Διαπιστώσαμε ότι τα μεγαλύτερα και σπανιότερα κύματα καύσωνα σε κάθε περιοχή - αυτά που διαρκούν εβδομάδες - είναι αυτά που παρουσιάζουν τις μεγαλύτερες αυξήσεις ως προς τη συχνότητα», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Cristian Martinez-Villalobos, επίκουρος καθηγητής μηχανικής και επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Adolfo Ibáñez με εξειδίκευση στη θεωρητική μοντελοποίηση. «Λαμβάνοντας υπόψη τη φυσική διακύμανση των θερμοκρασιών σε κάθε τοποθεσία, διαπιστώνουμε ότι οι πρόσφατες παρατηρούμενες τάσεις της διάρκειας των κυμάτων καύσωνα ακολουθούν ήδη ένα παρόμοιο μοτίβο επιτάχυνσης που προβλέπεται από τα κλιματικά μοντέλα».
Οι εποχές και τα μέρη που έχουν επί του παρόντος μικρότερη μεταβλητότητα στον καιρό θα δουν τις μεγαλύτερες αλλαγές, δήλωσε ο Neelin. «Εάν έχετε μεγάλες διακυμάνσεις στο υπάρχον κλίμα, τότε μια αλλαγή ενός κλάσματος βαθμού θα έχει μικρότερο αντίκτυπο από ό,τι αν έχετε ένα πιο σταθερό κλίμα», δήλωσε ο Neelin. «Έτσι, οι επιπτώσεις στις τροπικές περιοχές τείνουν να είναι μεγαλύτερες από ό,τι στις εύκρατες περιοχές», επισημαίνει η έρευνα.
Η Νοτιοανατολική Ασία και οι περιοχές της Νότιας Αμερικής και της Αφρικής πιθανότατα θα δουν μερικές από τις μεγαλύτερες επιπτώσεις. Η έρευνα προέβλεψε ότι τα κύματα καύσωνα στην ισημερινή Αφρική που διαρκούν περισσότερο από 35 ημέρες θα συμβούν 60 φορές πιο συχνά στο εγγύς μέλλον (από το 2020 έως 2044) σε σύγκριση με το πρόσφατο παρελθόν (1990 έως 2014).
Η συμβολή αυτής της έρευνας σε έναν τύπο που μπορεί να περιγράψει τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής σε όλες τις περιοχές είναι ένα πολύτιμο εργαλείο, δήλωσε ο Neelin. Η μελλοντική έρευνα θα πρέπει να αξιολογήσει πώς τα μεγαλύτερα κύματα καύσωνα θα επηρεάσουν μεταβλητές όπως η υγρασία του εδάφους και ο κίνδυνος πυρκαγιών, κάτι που με τη σειρά του θα βοηθήσει στην αναθεώρηση κρίσιμων προσαρμογών για το γεωργικό σχεδιασμό, τις στρατηγικές του τομέα κοινής ωφέλειας και τον αστικό σχεδιασμό, από τα κέντρα ψύξης έως τις φυτεύσεις σκίασης.
«Η υποβάθμιση και η μείωση της χρηματοδότησης της έρευνας για το κλίμα και την επιστήμη θα περιορίσει την ικανότητά μας να κάνουμε προβλέψεις για τη διαχείριση κινδύνων ανά περιοχή. Χωρίς αυτό, θα έχουμε πολύ λιγότερη ικανότητα να προσαρμοστούμε στην κλιματική αλλαγή ακριβώς τη στιγμή που θα χρειαστεί να επιταχύνουμε τον σχεδιασμό προσαρμογής», ανέφερε σχετικά.
