Μια οικονομία που θα βασίζεται στη χρήση του υδρογόνου έχει φανεί ότι θα είναι η λύση για ένα μέλλον χωρίς εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, αποτελώντας ίσως το τελευταίο ανάχωμα πριν την κλιματική καταστροφή.
.
Ωστόσο υπάρχουν ακόμη σοβαρά προβλήματα τόσο για την μαζική παραγωγή του υδρογόνου, όσο και για την τιμή του καθώς με τις διαθέσιμες σήμερα τεχνολογίες χρειάζονται χρόνια μέχρι αυτή να πέσει σε ανταγωνιστικά επίπεδα.
Μια νέα πρωτοβουλία που συγκροτήθηκε επίσημα πριν λίγες ημέρες, η Nuclear Hydrogen Initiative έρχεται τώρα να προτείνει την επιλογή της πυρηνικής ενέργειας για χαμηλού κόστους, διαρκή (24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα) παραγωγή καθαρού υδρογόνου.
Η πρωτοβουλία, όπως αναφέρει το Recharge, δρομολογείται για την προώθηση του H2 που προέρχεται από το ουράνιο και σε αυτή συμμετέχουν μέχρι στιγμής 47 εταιρείες και οργανισμοί και ειδικότερα κατασκευαστές ηλεκτρολυτικών κυψελών όπως η Cummins, η Nel και η Siemens, ενώσεις πυρηνικής βιομηχανίας, ο Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας, προμηθευτές εξοπλισμού, σύμβουλοι, μηχανικοί, μη κυβερνητικές οργανώσεις και φορείς εκμετάλλευσης πυρηνικής ενέργειας.
Πώς μπορεί να λειτουργήσει
Το υδρογόνο μηδενικού άνθρακα που παράγεται από πυρηνική ενέργεια είναι «μια κρίσιμη κλιματική λύση», σύμφωνα με έναν νέο παγκόσμιο συνασπισμό.
«Οι πυρηνικές τεχνολογίες έχουν τη δυνατότητα να παράγουν υδρογόνο με καθαρό, αποδοτικό τρόπο και στη δυνητική κλίμακα που απαιτείται για την απαλλαγή από τις εκπομπές άνθρακα σε τομείς ενέργειας που είναι δύσκολο να μειωθούν», αναφέρει η Nuclear Hydrogen Initiative (NHI).
«Αυτή η λύση παραγωγής υδρογόνου έχει πολλά σημαντικά οφέλη, συμπεριλαμβανομένου του ότι μπορεί να παρέχει αξιόπιστη καθαρή ενέργεια σε εμπορική κλίμακα 24 ώρες την ημέρα, επτά ημέρες την εβδομάδα, 365 ημέρες το χρόνο», όπως επισημαίνει.
Η ικανότητα της πυρηνικής ενέργειας να λειτουργεί με πλήρη ισχύ για περισσότερο από το 90% του έτους της δίνει δύο πλεονεκτήματα έναντι των μεταβλητών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας όσον αφορά την παραγωγή καθαρού υδρογόνου.
Όσο περισσότερες ώρες ετησίως λειτουργεί μια ηλεκτρολυτική κυψέλη με πλήρη ισχύ, τόσο χαμηλότερο είναι το σταθμισμένο κόστος του υδρογόνου. Έτσι, μια ηλεκτρολυτική μηχανή που λειτουργεί όλο το εικοσιτετράωρο – σε αντίθεση με μόνο όταν ο άνεμος φυσάει ή ο ήλιος λάμπει – θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει σε φθηνό H2.
Επίσης, λόγω των υψηλότερων παραγόντων ισχύος, ένας πυρηνικός σταθμός 1GW θα μπορούσε να παράγει πέντε φορές περισσότερο υδρογόνο από έναν ηλιακό σταθμό 1GW κατά την ίδια χρονική περίοδο. Για παράδειγμα, ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας αναφέρει ότι 520 εκατομμύρια τόνοι καθαρού υδρογόνου θα απαιτούνται ετησίως έως το 2050 σε έναν κόσμο μηδενικού ισοζυγίου άνθρακα. Εάν αυτό το σύνολο επρόκειτο να τροφοδοτηθεί από ηλεκτρολυτικές κυψέλες, θα απαιτούσε μόνο 3,3TW πυρηνικής ενέργειας, σε σύγκριση με 16,5TW ηλιακής ενέργειας, 13,5TW χερσαίας αιολικής ενέργειας ή 8,25TW υπεράκτιας αιολικής ενέργειας.
«Η πυρηνική ενέργεια έχει πολλά μοναδικά χαρακτηριστικά, όπως η ικανότητά της να παράγει όχι μόνο ηλεκτρική ενέργεια αλλά και θερμότητα, ενώ πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η μεγαλύτερη συνιστώσα του κόστους του υδρογόνου είναι το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας. Η πυρηνική ηλεκτρική ενέργεια και η θερμότητα, -η οποία επί του παρόντος δεν χρησιμοποιείται-, μπορούν να συνδυαστούν με ηλεκτρόλυση ατμού υψηλής θερμοκρασίας. Αυτές οι ηλεκτρολυτικές κυψέλες απαιτούν λιγότερη ηλεκτρική ενέργεια και μπορούν να παράγουν υδρογόνο με πιο αποδοτικό τρόπο, γεγονός που θα μείωνε το κόστος», λέει εκπρόσωπος της NHI.
Το «ροζ υδρογόνο»
Σύμφωνα με όσα υποστηρίζει η NHI, το πυρηνικό υδρογόνο, γνωστό και ως pink H2 (ροζ υδρογόνο), θα μπορούσε επίσης έμμεσα να βοηθήσει τους σταθμούς ατομικής ενέργειας να εξισορροπήσουν το δίκτυο. Κι αυτό καθώς οι υφιστάμενοι πυρηνικοί σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής θα μπορούσαν να εκτρέπουν την πλεονάζουσα παραγωγή τους σε ηλεκτρολυτικές κυψέλες σε περιόδους που υπάρχει πολλή αιολική και ηλιακή ενέργεια στο δίκτυο, εξασφαλίζοντας μεγαλύτερα κέρδη για τους φορείς των ΑΠΕ.
Αντίστοιχα, με αυτό τον τρόπο η πυρηνική ενέργεια θα παρείχε την απαραίτητη ασφάλεια δικτύου σε στιγμές που ο άνεμος δεν φυσάει και ο ήλιος δεν λάμπει εκτρέποντας την παραγωγή της πίσω στο δίκτυο μεταφοράς. «Αυτός είναι ένας από τους πολλούς τρόπους με τους οποίους η πυρηνική ενέργεια είναι συμπληρωματική των ΑΠΕ και οι δύο τεχνολογίες μπορούν να συνεργαστούν», όπως αναφέρεται.
Το κόστος της πυρηνικής ενέργειας
Απέναντι σε όλα αυτά τα ωραία, υπάρχει όμως και ο παράγοντας του κόστους της πυρηνικής ενέργειας…
Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση ανάλυσης LCOE της Lazard, το κόστος από νέους σταθμούς πυρηνικής ενέργειας κυμαίνεται επί του παρόντος από 131-204 $ / MWh, ενώ οι υπάρχουσες πλήρως υποτιμημένες πυρηνικές εγκαταστάσεις έχουν οριακό κόστος λειτουργίας περίπου 29 $ / MWh.
Αντίθετα, η ηλιακή ενέργεια σε κλίμακα κοινής ωφέλειας κοστίζει 28-41 $ / MWh, με τη χερσαία αιολική ενέργεια στα 26-50 $ / MWh και την υπεράκτια αιολική ενέργεια κατά μέσο όρο στα 83 $ / MWh.
Η NHI, όμως, υποστηρίζει ότι «το πυρηνικό υδρογόνο, μόλις παραχθεί σε εμπορική κλίμακα, μπορεί να είναι ανταγωνιστικό με το υδρογόνο που παράγεται από ορυκτά καύσιμα».
Δηλώνει μάλιστα ότι «θα εμπλέξει τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, τις επιχειρήσεις, τους επενδυτές και άλλους βασικούς ενδιαφερόμενους φορείς ώστε να αυξήσουν την ευαισθητοποίηση σχετικά με τον σημαντικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει το πυρηνικό υδρογόνο στην παροχή ασφαλούς και οικονομικά προσιτής ενέργειας χωρίς εκπομπές».
Όπως επισημαίνεται στην ιδρυτική διακήρυξη «οι ειδικοί για το κλίμα συμφωνούν ότι δεν μπορούμε να επιλύσουμε πλήρως την κλιματική κρίση χωρίς άφθονες πηγές υδρογόνου και η πυρηνική ενέργεια παραμένει ο πιο αποτελεσματικός και οικονομικός τρόπος για να την παράγουμε στην κλίμακα που χρειαζόμαστε».
Μένει να φανεί εάν στην πράξη η πυρηνική ενέργεια, με τους μεγάλους κινδύνους που ενσωματώνει, μπορεί στο μέλλον να παίξει έναν τέτοιο ρόλο…
Πηγή: Newmoney.gr
