Ο χρηματοπιστωτικός τομέας βιώνει μια αυξανόμενη αντίδραση κατά της βιωσιμότητας. Αυτό οδηγεί πολλές τράπεζες και διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων να αποσύρουν τις δεσμεύσεις τους, ιδίως όσον αφορά την αποκαρβονιοποίηση και τη διαφορετικότητα, την ισότητα και την ένταξη (DEI). Κατά συνέπεια, οι ενώσεις του κλάδου, όπως η πρωτοβουλία Net Zero Asset Managers, σημειώνουν μείωση των μελών τους, ιδίως μεταξύ των αμερικανικών ιδρυμάτων.
Ο επενδυτικός κλάδος έχει από καιρό συνηθίσει να συνεργάζεται με πελάτες που επιθυμούν να αποκλείσουν ορισμένους τίτλους από το επενδυτικό τους χαρτοφυλάκιο. Αυτό κυμαίνεται από εταιρικά συνταξιοδοτικά ταμεία που ζητούν να αποκλειστούν οι μετοχές της ίδιας τους της εταιρείας από ένα χαρτοφυλάκιο έως πελάτες που επιθυμούν να αποφύγουν τις λεγόμενες «αμαρτωλές βιομηχανίες».
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, οι ενδιαφερόμενοι φορείς έχουν ασκήσει πιέσεις στις εταιρείες επενδύσεων να διαθέσουν κεφάλαια σε βιώσιμες ή υπεύθυνες δραστηριότητες. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θέσπισαν απαιτήσεις γνωστοποίησης — αναμένοντας μια αλλαγή στη συμπεριφορά των επενδυτών — που ενθαρρύνουν τη μεγαλύτερη διαφάνεια. Για τα επενδυτικά προϊόντα που επιθυμούν να προβάλλουν τη μέγιστη βιωσιμότητα, επιβάλλει αποκλεισμούς για τομείς με υψηλό αντίκτυπο στο περιβάλλον και όπλα. Επιπλέον, πολλοί επενδυτές αποκλείουν εθελοντικά τα συμβατικά όπλα με βάση ηθικές αξίες και σκέψεις.
Εκτός από τις προφανείς προκλήσεις που συνεπάγεται η συνεχής προσαρμογή των πλαισίων για να ανταποκρίνονται στις μεταβαλλόμενες κοινωνικές συνήθειες και τις επιστημονικές εξελίξεις, οι ρυθμιστικές προσπάθειες να κατευθυνθεί το κεφάλαιο προς «βιώσιμες» βιομηχανίες και εταιρείες παρουσιάζουν τρία ακόμη σημαντικά μειονεκτήματα.
Πρώτον και κύριον, το να ζητείται από τις εταιρείες επενδύσεων να ευνοούν ορισμένες επενδύσεις έναντι άλλων ενέχει τον κίνδυνο να έρθει σε σύγκρουση με την ευθύνη μας ως διαχειριστές να βελτιστοποιούμε τις αποδόσεις προσαρμοσμένες στον κίνδυνο κατά τη διάρκεια της επενδυτικής περιόδου μιας εντολής (συν o περιορισμός του επενδυτικού σύμπαντος μειώνει το αποτέλεσμα της διαφοροποίησης. Ο αποκλεισμός ορισμένων τίτλων και τομέων όταν είναι σημαντικά υποτιμημένοι αφαιρεί μια πιθανή πηγή απόδοσης.
Δεύτερον, από κοινωνική και κεφαλαιαγοραία άποψη, οι επενδυτικές εταιρείες εκπληρώνουν καλύτερα τον ρόλο τους όταν αξιολογούν πού να επενδύσουν με βάση τα θεμελιώδη στοιχεία μιας επενδυτικής ευκαιρίας. Η κατεύθυνση κεφαλαίων προς τομείς που δεν θα είχαν υγιείς ροές με βάση τα θεμελιώδη στοιχεία ενέχει τον κίνδυνο υπερτίμησης αυτών των τομέων (και, κατά συνέπεια, υποαπόδοσης). Σε αυτή την περίπτωση, το κοινωνικό κεφάλαιο θα πάει χαμένο.
Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει να επικεντρωθούν στη θέσπιση φόρων και κανονισμών για την αντιμετώπιση των εξωτερικών επιδράσεων, έτσι ώστε οι αποφάσεις για την κατανομή του κεφαλαίου να λαμβάνονται σε επίπεδο επιχειρήσεων. Με αυτόν τον τρόπο, ο χρηματοπιστωτικός τομέας θα είναι ελεύθερος να ασκεί το έργο για το οποίο είναι πιο κατάλληλος, δηλαδή την επιλογή των πιο υποσχόμενων επενδυτικών ευκαιριών σε όλους τους τομείς και την κατανομή του κεφαλαίου ανάλογα.
Τέλος, δεν είναι σκόπιμο και δεν αποτελεί καθήκον των επιχειρήσεων επενδύσεων να «εκπαιδεύουν» τους πελάτες τους σε θέματα ηθικών αξιών. Οι πελάτες έχουν τις δικές τους απόψεις και τείνουν να θεωρούν έναν τέτοιο διάλογο, εκτός αν τον ξεκινήσουν οι ίδιοι, ως συγκαταβατικό. Ομοίως, οι μη δυτικές κοινωνίες μπορεί να θεωρούν αποδεκτές ή βιώσιμες ορισμένες επιχειρηματικές πρακτικές που δεν πληρούν τα κριτήρια της σημερινής ΕΕ. Η στέρηση κεφαλαίων από αυτές τις οικονομίες μου φαίνεται λάθος και ακόμη και υποκριτική.
Ενώ οι επιχειρήσεις επενδύσεων δεν πρέπει να επιβάλλουν απόψεις στους πελάτες τους, μπορούν να καταστήσουν τις βιώσιμες επενδύσεις μια ελκυστική επιλογή για αυτούς, εάν η ενσωμάτωση των παραμέτρων ESG δεν έχει αρνητικές επιπτώσεις στις αναμενόμενες μεσοπρόθεσμες επιδόσεις.
Αυτό επιτυγχάνεται καλύτερα σε ένα περιβάλλον όπου οι επιχειρήσεις επενδύσεων επικεντρώνονται στην εκπλήρωση της καταπιστευματικής τους ευθύνης για τη βελτιστοποίηση της σχέσης κινδύνου/απόδοσης στο ευρύτερο δυνατό επενδυτικό σύμπαν.
Πηγή: Financial Times
