Το μεγάλο ερώτημα για τις επιχειρήσεις είναι, «διαθέτουμε αρκετά εργαλεία, γνώσεις και καθοδήγηση για να δράσουμε για τη φύση;» Η απάντηση είναι, «ναι».
Τι είναι όμως το σχέδιο μετάβασης στη φύση; Το σχέδιο μετάβασης στη φύση ορίζετε ως: οι επιχειρήσεις να μπορέσουν να ευθυγραμμιστούν με τους παγκόσμιους στόχους βιοποικιλότητας, όπως το Παγκόσμιο Πλαίσιο Βιοποικιλότητας (GBF-Global Biodiversity Framework του Μόντρεαλ.
Είναι σαν τα σχέδια της κλιματικής μετάβασης που γνωρίζουμε (τα οποία χαρτογραφούν την πορεία προς τις μηδενικές εκπομπές μέσω της διακυβέρνησης, των στόχων και της δράσης της αλυσίδας αξίας), αλλά εστιάζουν στη φύση. Η πρόκληση είναι ότι οι επιπτώσεις μιας εταιρείας, τόσο από την άμεση χρήση πόρων όσο και από τις εξωτερικές πιέσεις που δημιουργούν οι δραστηριότητές της, είναι βαθιά τοπικές και πολύπλοκες. Δεν είναι τόσο απλό όσο η μέτρηση τόνων CO2.
Η απώλεια ενός δάσους στη Βραζιλία δεν διορθώνεται με τη φύτευση δέντρων στον Καναδά.
Έτσι, η αναγνώριση και η κατανόηση των σημείων τομής μιας συγκεκριμένης εταιρείας (με τη φύση) είναι το κρίσιμο πρώτο βήμα προς τις ουσιαστικές μεταβάσεις της. Μόνο όταν τεθεί μια σαφής διάγνωση οι εταιρείες θα βρίσκονται σε ισχυρότερη θέση για να αναπτύξουν ένα σχέδιο μετάβασης στη φύση. Αξίζει να σημειωθεί ότι, οι εταιρείες δεν χρειάζεται να έχουν ένα πλήρως ανεπτυγμένο σχέδιο μετάβασης στη φύση πριν μπορέσουν να ενεργήσουν ή να αναγνωριστούν για τις προσπάθειές τους.
Συνήθως τα κύρια σημεία ενός επιχειρηματικού σχεδίου συμπεριλαμβάνουν:
- την εξασφάλιση των αλυσίδων εφοδιασμού τους
- την εξασφάλιση των πόρων τους
- την εξασφάλιση της μακροπρόθεσμης σταθερότητάς και της βιωσιμότητας τους
Πώς όμως μπορούμε να θέσουμε ουσιαστικά σχέδια για ένα μέλλον θετικό για τη φύση, όταν κανείς δεν έχει μια πλήρη εικόνα για το πώς μοιάζει αυτό το μέλλον;
Αυτό το είδος αβεβαιότητας στο παρελθόν, στις εταιρικές στρατηγικές για το κλίμα, ήταν εξίσου ασαφείς. Ωστόσο, σήμερα, οι οδικοί χάρτες μηδενικών εκπομπών είναι κυρίαρχοι.
- Πού βρίσκονται τα σχέδια μετάβασης στη φύση σήμερα, σε σύγκριση με τα κλιματικά σχέδια;
- Τι εμποδίζει τις εταιρείες να αναπτύξουν ισχυρά σχέδια μετάβασης στη φύση;
Η απάντηση συχνά καταλήγει σε ένα μείγμα μεθοδολογικών κενών σε δεδομένα, μεθόδους ή στοιχεία και εσωτερικά ζητήματα ικανότητας ή/και προτεραιότητας.
Οι εταιρείες που καταρτίζουν σχέδια μετάβασης στη φύση συχνά δείχνουν δυναμισμό σε τομείς υψηλού επιπέδου, αναγνωρίζοντας τους δεσμούς κλίματος-φύσης και θέτοντας φιλόδοξους στόχους όπως δεσμεύσεις «θετικές για τη φύση» ή δεσμεύσεις μηδενικής αποψίλωσης. Η διακυβέρνηση προχωρά επίσης, με τις ευθύνες για τη βιοποικιλότητα να ανατίθεται όλο και περισσότερο σε ομάδες βιωσιμότητας ή επιτροπές διοικητικού συμβουλίου, αντικατοπτρίζοντας τις πρώτες ημέρες της διακυβέρνησης του κλίματος. Οι τομείς με παλαιές πρωτοβουλίες όπως, η βιώσιμη προμήθεια προϊόντων στη μόδα ή η μηδενική αποψίλωση των δασών στα τρόφιμα, αξιοποιούνται ως θεμέλια. Το ίδιο ισχύει όμως και για την παρακολούθηση και πρόοδο μέσω μεμονωμένων μελετών ή ανεκδοτικών ισχυρισμών όπως «φυτέψαμε 100.000 δέντρα».
Οποιοδήποτε σοβαρό σχέδιο, πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις κοινότητες και τα μέσα διαβίωσης για να διασφαλίσει μια δίκαιη μετάβαση για τη φύση.
Ένα εκκολαπτόμενο Ελληνικό project, το Green CO2 περιλαμβάνει τόσο το Net Zero για το Κλίμα όσο και το Nature Positive για τη Φύση, που αποτελούν το σημείο αναφοράς για τον εταιρικό σχεδιασμό μετάβασης. Τα πλαίσια για το κλίμα είναι σχετικά ώριμα και ευρέως υιοθετημένα, ενώ τα πλαίσια για τη φύση αναδύονται και εξελίσσονται πλέον πολύ γρήγορα.
Βλέπουμε επίσης πού βρίσκονται οι βέλτιστες εταιρικές πρακτικές σήμερα. Τα Climate Transition Plans-CTP’s είναι σχετικά καλά ευθυγραμμισμένα με τα τρέχοντα πλαίσια για το κλίμα, ενώ τα Nature Transition Plans-NTP’s παραμένουν λιγότερο ανεπτυγμένα και παρουσιάζουν μεγαλύτερο κενό εφαρμογής.
H Ørsted σήμερα, αποκαθιστά και ενισχύει τα οικοσυστήματα στις περιοχές όπου δραστηριοποιείται. Κλειδί για αυτή τη στρατηγική είναι το επιστημονικά βασισμένο πλαίσιο μέτρησης της βιοποικιλότητας, οι συνεργασίες με οργανισμούς διατήρησης όπως το WWF και η υπεράσπιση ισχυρότερων προτύπων βιοποικιλότητας σε ολόκληρο τον κλάδο.
Η Hermès, ενώ το σχέδιο μετάβασής της για τη φύση βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη, δείχνει ότι μια εταιρεία σε έναν τομέα έντασης πόρων μπορεί να ευθυγραμμίσει τις λειτουργίες της με τους παγκόσμιους στόχους βιοποικιλότητας.
Η Cemex, αποκαθιστά σήμερα λατομεία, παρέχει προστασία οικοτόπων και αναζωογόνηση οικοσυστημάτων. Αυτό με το οποίο αγωνίζονται τώρα στη Cemex και παρόμοιοι βιομηχανικοί φορείς είναι πώς να ενσωματώσουν αυτά τα διάσπαρτα αποτελέσματα για να εντάσσονται σε ένα ενιαίο σχέδιο μετάβασης στη φύση, συνδεδεμένο με παγκόσμιους στόχους.
Με το 2030 να πλησιάζει γρήγορα, ο χρόνος για δισταγμούς έχει τελειώσει. Τα εργαλεία είναι διαθέσιμα, οι προσδοκίες έχουν τεθεί και η ευκαιρία είναι εδώ. Τα υπόλοιπα εξαρτώνται από εμάς!
