Μια νέα ερευνητική έκθεση που δημοσιεύθηκε σήμερα από την Deloitte υπογραμμίζει τις έντονες οικονομικές διαφορές μεταξύ της υιοθέτησης μιας συντονισμένης παγκόσμιας προσέγγισης για τη δράση για το κλίμα και της αποτυχίας ανάληψης δράσης, με την αδράνεια όσον αφορά την κλιματική αλλαγή να είναι έτοιμη να οδηγήσει σε καταστροφή του ΑΕΠ κατά 178 τρισεκατομμύρια δολάρια τα επόμενα 50 χρόνια, ενώ η επίτευξη των παγκόσμιων στόχων για το κλίμα θα μπορούσε να οδηγήσει σε οικονομικό όφελος 43 τρισεκατομμυρίων δολαρίων κατά την ίδια περίοδο.
.
Η νέα μελέτη με τίτλο "The Turning Point - A Global Summary" (Το σημείο καμπής - Μια παγκόσμια σύνοψη) δημοσιεύθηκε από το πρόσφατα εγκαινιασμένο Κέντρο Deloitte Center for Sustainable Progress (DCSP) της εταιρείας επαγγελματικών υπηρεσιών. Η έκθεση βασίστηκε σε έρευνα του Οικονομικού Ινστιτούτου της Deloitte, η οποία μοντελοποίησε δεδομένα βάσει σεναρίων από 15 γεωγραφικές περιοχές στην Ασία και τον Ειρηνικό, την Ευρώπη και την Αμερική, εξετάζοντας τις επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη κατά 3°C μέχρι το τέλος του αιώνα και εναλλακτικά της απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές για την επίτευξη παγκόσμιου καθαρού μηδενισμού μέχρι το 2050.
Σύμφωνα με την έκθεση, η ανεξέλεγκτη κλιματική αλλαγή θα επηρεάσει αρνητικά το παγκόσμιο ΑΕΠ κατά σχεδόν 8% το 2070, με αποτέλεσμα "σημαντική μείωση της παραγωγικότητας, της δημιουργίας θέσεων εργασίας, του βιοτικού επιπέδου και της ευημερίας". Οι οικονομικές επιπτώσεις που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή, οι οποίες υπογραμμίζονται στην έκθεση, περιλαμβάνουν την απώλεια της παραγωγικότητας της εργασίας λόγω της ακραίας ζέστης, την απώλεια παραγωγικής γεωργικής και αστικής γης λόγω της ανόδου της στάθμης της θάλασσας, την αύξηση των ασθενειών και της θνησιμότητας, την καταστροφή του κεφαλαίου που καθυστερεί την παραγωγικότητα και τις επενδύσεις και τη μείωση των γεωργικών αποδόσεων λόγω της αλλαγής των κλιματικών προτύπων.
Ο οικονομικός αντίκτυπος θα είναι σημαντικότερος στην Ασία και τον Ειρηνικό, με την παρούσα αξία των απωλειών μέχρι το 2070 να εκτιμάται σε 96 τρισεκατομμύρια δολάρια, ακολουθούμενη από την Αμερική με 36 τρισεκατομμύρια δολάρια και την Ευρώπη με 10 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Το σενάριο της συντονισμένης δράσης για το κλίμα ωφελεί ομοίως περισσότερο την Ασία και τον Ειρηνικό, με εκτιμώμενη αύξηση του ΑΕΠ κατά 5,7% το 2070, ακολουθούμενη από την Ευρώπη με 1,8% και την Αμερική με 1,6%. Πέρα από τη μείωση της βλάβης από την κλιματική αλλαγή, το σενάριο προβλέπει έναν αναπροσανατολισμό της παγκόσμιας οικονομίας, που θα φέρει νέες θέσεις εργασίας, βιομηχανίες και καινοτομίες.
Προκειμένου να επιτευχθεί το δεύτερο σενάριο, η έκθεση περιγράφει την ανάγκη για μια "βιομηχανική επανάσταση τα επόμενα 50 χρόνια", στην οποία "οι υπάρχουσες βιομηχανίες θα ανασυγκροτηθούν ως μια σειρά από πολύπλοκα, διασυνδεδεμένα συστήματα χωρίς εκπομπές: ενέργεια, κινητικότητα, βιομηχανία και μεταποίηση, τρόφιμα και χρήση γης, και αρνητικές εκπομπές".
Η έκθεση περιγράφει λεπτομερώς μια σειρά από βασικά στάδια που απαιτούνται για την επίτευξη του τελευταίου σεναρίου, ξεκινώντας με τον συντονισμό του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, με τις κυβερνήσεις να συνεργάζονται με τους τομείς των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και της τεχνολογίας για τη δημιουργία των θεμελιωδών πολιτικών και πλαισίων χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και τη διευκόλυνση της ροής κεφαλαίων και της καινοτομίας, οδηγώντας σε βαθιές επενδύσεις που δίνουν προτεραιότητα σε βιομηχανίες χαμηλών εκπομπών, αλλά προκαλώντας κάποια οικονομική αναστάτωση από την πτώση των βιομηχανιών έντασης εκπομπών. Στην επόμενη φάση, οι οικονομίες θα φθάσουν στο σημείο καμπής όπου τα οφέλη της μετάβασης στο καθαρό μηδέν θα αρχίσουν να αντισταθμίζουν το κόστος, και τελικά θα επιτύχουν το μέλλον με χαμηλές εκπομπές και επιταχυνόμενη ανάπτυξη.
