Μια απροσδόκητη αντίδραση προκαλεί στην επενδυτική κοινότητα η νέα τακτική πολλών αμερικανικών εταιρειών να «χαμηλώνουν τους τόνους» γύρω από θέματα βιωσιμότητας και κοινωνικής ευθύνης. Σύμφωνα με δημοσίευμα του Environmental Finance (1 Δεκεμβρίου 2025), το φαινόμενο του «greenhushing» –η σκόπιμη αποσιώπηση των στόχων για τη διαφορετικότητα, την ισότητα και τη συμπερίληψη (DEI)– αντί να απομακρύνει τους επενδυτές, τους αναγκάζει να εντείνουν τις πιέσεις τους.
.
Κορυφαίοι διαχειριστές κεφαλαίων από το Ηνωμένο Βασίλειο προειδοποιούν ότι η έλλειψη δημόσιας πληροφόρησης θα οδηγήσει σε πιο επιθετική και άμεση εμπλοκή (stewardship) με τις διοικήσεις των εταιρειών στις ΗΠΑ.
Όταν οι εταιρείες σωπαίνουν, οι επενδυτές ρωτούν
Στο επίκεντρο της ανάλυσης βρίσκονται η Lisa Beauvilain της Impax Asset Management και ο Harry Ashman της Robeco, δύο από τους μεγαλύτερους διαχειριστές κεφαλαίων με έμφαση στη βιωσιμότητα. Όπως επισημαίνουν, πολλές αμερικανικές επιχειρήσεις επιλέγουν τη σιωπή υπό τον φόβο των πολιτικών αντιδράσεων και του πολέμου κατά των κριτηρίων ESG που μαίνεται στις ΗΠΑ.
Ωστόσο, αυτή η στρατηγική φαίνεται να γυρίζει μπούμερανγκ. Για τους θεσμικούς επενδυτές, η διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού και η διαφορετικότητα δεν είναι ζητήματα «πολιτικής ορθότητας», αλλά κρίσιμοι παράγοντες για την αποδοτικότητα και τη μακροπρόθεσμη αξία μιας εταιρείας.
Εντατικοποίηση των ελέγχων
Η «σιωπή» των εταιρειών δημιουργεί ένα κενό πληροφόρησης που οι επενδυτές δεν μπορούν να αγνοήσουν. Σύμφωνα με τα στελέχη της Impax και της Robeco, αυτό σημαίνει ότι το 2026 θα δούμε:
-
Αύξηση των κατ' ιδίαν συναντήσεων: Οι επενδυτές θα παρακάμψουν τις δημόσιες εκθέσεις και θα ζητούν άμεσες απαντήσεις από τα διοικητικά συμβούλια.
-
Στοχευμένη δράση: Το ενδιαφέρον θα εστιαστεί στο κατά πόσον οι εταιρείες συνεχίζουν αθόρυβα τα προγράμματα DEI ή αν τα εγκαταλείπουν πραγματικά, αυξάνοντας τον επιχειρηματικό κίνδυνο.
Το μήνυμα από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού είναι σαφές: Η πολιτική πίεση μπορεί να αλλάξει το τι λένε οι εταιρείες δημόσια, αλλά δεν μειώνει την απαίτηση των διεθνών κεφαλαίων για διαφάνεια και ουσιαστική διαχείριση των κοινωνικών ρίσκων. Όσο λιγότερο μιλούν οι εταιρείες, τόσο περισσότερο θα πρέπει να περιμένουν τους επενδυτές στην πόρτα τους.
