Με την παγκόσμια ημέρα αιολικής ενέργειας (15 Ιουνίου) να πλησιάζει, η ΕΛΕΤΑΕΝ παρουσίασε τις βασικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο κλάδος των αιολικών, αλλά και το μέλλον των πολυσυζητημένων υπεράκτιων, που ενώ προβλέπονται από το ΕΣΕΚ, δεν έχουν υλοποιηθεί ακόμα στη χώρα μας.
Ο Πρόεδρος της ΕΛΕΤΑΕΝ, Παναγιώτης Λαδακάκος, διαχώρισε τις προκλήσεις σε τρεις βασικούς πυλώνες που αξίζουν προσοχή. Καταρχάς την άμεση ανάγκη για ορθολογικοποίηση του εγχώριου μείγματος ΑΠΕ, ούτως ώστε να περιοριστεί το “μπαράζ” περικοπών ιδίως τις μεσημεριανές ώρες. Συγκεκριμένα, η περαιτέρω διείσδυση στο σύστημα της αιολικής ενέργειας, που δεν έχει τόσο έντονο το στοιχείο του χρόνου όπως τα φωτοβολταϊκά, είναι μια λύση για την ελάφρυνση του κόστους του καταναλωτή, ο οποίος τις απογευματινές ώρες πληρώνει ακριβότερη και βλαβερότερη ενέργεια, μιας και “μπαίνουν στην πρίζα” οι συμβατικοί σταθμοί παραγωγής. Αξίζει, εδώ, να αναφέρουμε πως παρότι το ΕΣΕΚ προβλέπει μια αναλογία 40% αιολικής ενέργειας και 60% ηλιακής, η πραγματικότητα απέχει σημαντικά. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ένωσης, στα τέλη του 2024 οι νέες εγκαταστάσεις φωτοβολταϊκών ήταν 2500 MW, ενώ αιολικών μόλις 125MW.
“Δεν πρόκειται για κάποια κόντρα, αλλά για την ανάγκη βελτιστοποίησης του μείγματος με γνώμονα τη λογική και το συμφέρον του καταναλωτή. Πρέπει άμεσα να δοθούν άδειες για αιολικά και να σταματήσει η υπερπροσφορά φωτοβολταϊκών που έχει γίνει ασύμφορη”, ανέφερε ο κ.Λαδακάκος, συνεχίζοντας με την δεύτερη σημαντική σκόπελο που είναι η δυσκολία και η ασύμμετρη αυστηρότητα των αδειοδοτήσεων στα αιολικά. Κατά την ΕΛΕΤΑΕΝ, το σύνηθες πρόσκομμα έγκειται στις Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες (ΕΠΜ), οι οποίες συνηγορούν στον αποκλεισμό των ΑΠΕ από εκτεταμένες περιοχές της χώρας. Αυτό που επί της ουσίας ζητά η Ένωση, είναι η επικράτηση μιας δίκαιης μεταχείρισης των ΑΠΕ, με την υπενθύμιση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας στην οποία αναφέρεται ότι “Τα έργα ΑΠΕ υπηρετούν κατα τεκμήριο υπέρτατο δημόσιο συμφέρον”. Ουσιαστικά λοιπόν, το αίτημα δεν ειναι να εγκρίνονται όλα τα έργα σύντομα και σε καθεστώς ανομίας, αλλά κάθε αίτημα έργου να λαμβάνει οριστική απάντηση (θετική ή αρνητική) σε εύλογο διάστημα που δεν θα ξεπερνά τα 2 έτη, όπως ορίζεται από την Ε.Ε.
Η παραπάνω περιγραφόμενη αμηχανία γύρω από την αιολική ενέργεια, έχει -σε κάποιο βαθμό-να κάνει και με την ευρεία διασπορά fake news, που αποτελεί και την τρίτη πρόκληση που παρουσίασε εχθές η ΕΛΕΤΑΕΝ. Οι συνωμοσιολογίες ευρείας κατανάλωσης σχετικά με την σύνδεση πυρκαγιών και κατασκευής αιολικών πάρκων, και της καταστροφής της βιοποικιλότητας χωρίς όμως στοιχεία που να το αποδεικνύουν, στρέφει συστηματικά την κοινή γνώμη ενάντια σε μια τεχνολογία η οποία μπορεί να βοηθήσει άμεσα στην εξισσορόπηση του συστήματος και δια αυτής, στην ελάφρυνση του λογαριασμού του τελικού καταναλωτή ο οποίος σήμερα με τις συνεχείς περικοπές δεν μπορεί να δει χειροπιαστά το οφέλη της ενεργειακής μετάβασης.
Για την ΕΛΕΤΑΕΝ το ζήτημα της ενημέρωσης και της εκπαίδευσης σε σχέση με την αιολική τεχνολογία αποτελεί προτεραιότητα και αναγκαία συνθήκη για τον περιορισμό της παραπληροφόρησης. Στις 30 Μαΐου. μάλιστα, ξεκίνησε πιλοτικό πρόγραμμα ενημέρωσης για μαθητές, στον Δήμο Ηλιούπολης, με διαδραστικό υλικό το οποίο είναι διαθέσιμο και διαδικτυακά (link).
Τέλος, τέθηκε από τον κ. Λαδακάκο το ζήτημα των υπεράκτιων αιολικών πάρκων, τα οποία έχουν καθυστερήσει σημαντικά στη χώρα μας. Την ίδια στιγμή που στην Ελλάδα υπάρχει στασιμότητα για την καινοτόμα αυτή τεχνολογία, η γειτονική Τουρκία (που το 2021 ήταν πολύ πιο πίσω από εμάς), φαίνεται να προχωρά δυναμικά. Μάλιστα, κατά τον Γενικό Διευθυντή της ΕΛΕΤΑΕΝ, Παναγιώτη Παπασταματίου, αν δεν ξεκινήσει άμεσα η δράση (νομοθετικό πλαίσιο, ΚΥΑ, χρηματοδότηση επιμέρους υποδομών), η Ελλάδα θα καταλήξει να εισάγει floating αιολικά από τρίτες χώρες, την στιγμή που θα μπορούσε και θα έπρεπε να είναι ηγέτης του τομέα, λόγω του πλούσιου αιολικού δυναμικού της. Σε σχετική ερώτηση μάλιστα σχετικά με την οικονομική βιωσιμότητα τέτοιων έργων ο κ. Παπασταματίου ήταν κάθετος, χαρακτηρίζοντάς “απολύτως βιώσιμα από κάθε άποψη”.
