Το καλοκαίρι είναι η εποχή των ταξιδιών. Όλο και πιο συχνά ωστόσο οι ταξιδιώτες ταλαιπωρούνται από την «ντροπή της πτήσης» - την ένοχη συνείδηση ότι συμβάλλουν και οι ίδιοι μέσω του ταξιδιού τους στην επιδείνωση της κλιματικής κρίσης. Σύμφωνα πάντως με τη Διεθνή Ένωση Αεροπορικών Μεταφορών (IATA), αυτό θα μπορούσε να αλλάξει: οι απολύτως κλιματικά ουδέτερες πτήσεις θα είναι εφικτές το αργότερο μέχρι το 2050.
.
Οι ειδικοί επιφυλάσσονται
Είναι όμως αυτό το σενάριο ρεαλιστικό; Οι ειδικοί είναι επιφυλακτικοί. Η ΙΑΤΑ θέτει στο επίκεντρο του σχεδίου για την κλιματική ουδετερότητα το βιώσιμο αεροπορικό καύσιμο SAF. Όμως σύμφωνα με τη διευθύντρια στρατηγικής της Βρετανικής Ομοσπονδίας Αεροπορίας Περιβάλλοντος AEF, Κάιτ Χιούιτ, «η καύση του SAF παράγει τόσο διοξείδιο του άνθρακα, όσο και η καύση κηροζίνης».
Ο κλάδος των αερομεταφορών δέχεται πιέσεις. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, οι αερομεταφορές ευθύνονται για περίπου 2,5% των παγκόσμιων εκπομπών CO2 ετησίως, περισσότερο δηλαδή και από όσο εκπέμπει η Γερμανία, η οποία συγκαταλέγεται στους δέκα μεγαλύτερους ρυπαντές παγκοσμίως. Το SAF (Sustainable Aviation Fuel) περιλαμβάνει ο,τιδήποτε δεν παράγεται από ορυκτά καύσιμα και είναι βιώσιμο. Τα συνθετικά καύσιμα (e-fuels), δηλαδή η πλήρως συνθετική κηροζίνη από αιολική ή ηλιακή ενέργεια, έχουν παραχθεί μέχρι στιγμής μόνο σε εργαστηριακή κλίμακα.
Από τι δημιουργείται το SAF;
Λίπος τηγανίσματος, απόβλητα σφαγείων και ψαριών, φυτικά έλαια και τα υπολείμματά τους: από αυτά παράγει SAF η φινλανδική εταιρεία Neste, η οποία υποστηρίζει πως έχει παραγωγική ικανότητα περίπου ενός εκατομμυρίου τόνων SAF ετησίως. Η κυτταρίνη και τα οικιακά απορρίμματα μπορούν και αυτά να αξιοποιηθούν στην παραγωγή SAF στο μέλλον. Σύμφωνα με τη Neste, έως και το 80% των εκπομπών θα μπορούσαν να εξοικονομηθούν, εάν οι πτήσεις εκτελούνταν 100% με SAF. Όμως αυτό δεν είναι ακόμη εφικτό.
Η ΙΑΤΑ υποστηρίζει ότι τα φυτά, για παράδειγμα, έχουν απορροφήσει διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα κατά την ανάπτυξή τους και μονάχα αυτό απελευθερώνεται πίσω στην ατμόσφαιρα κατά την καύση του SAF από το αεροσκάφος. Με αυτόν τον τρόπο το εν λόγω καύσιμο είναι κλιματικά ουδέτερο. Όταν όμως το SAF παράγεται από απόβλητα αντί για φυτά, ο υπολογισμός είναι πιο περίπλοκος, καθώς συμπεριλαμβάνονται υλικά που βλάπτουν το κλίμα, όπως το πλαστικό, εξηγεί η Χιούιτ. «Εάν τα υλικά αυτά παρέμεναν στις χωματερές, θα υπήρχαν λιγότερες εκπομπές».
Το καλύτερο θα ήταν η συνθετική κηροζίνη, η οποία παράγεται από το CO2 στην ατμόσφαιρα και το πράσινο υδρογόνο, όπως λέει η Χιούιτ. Ωστόσο μένει να φανεί το εάν υπάρχει αρκετή ανανεώσιμη ενέργεια και εάν η παραγωγή θα έχει ένα εύλογο κόστος. Σύμφωνα με το σχέδιο της ΙΑΤΑ για την κλιματική ουδετερότητα, θα χρειαστούν περίπου 24 εκατομμύρια τόνοι SAF μέχρι το 2030 - και περισσότεροι από 400 εκατομμύρια τόνοι μέχρι το 2050. Πέρυσι παρήχθη μόνο το 1/100 του όγκου που προβλέπεται για το 2030, όπως παραδέχεται η ίδια: 240.000 τόνοι. Σε συνάρτηση με το σύνολο των αεροπορικών καυσίμων, το ποσοστό αυτό ήταν 0,1%.
