Στην εποχή όπου η βιωσιμότητα και η επιχειρηματική υπευθυνότητα έχουν λάβει χώρο πρωτεύοντα, ιδίως λόγω των εκθέσεων αναφοράς αλλά και με τις κανονιστικές υποχρεωτικότητες για επιχειρήσεις, η έννοια του «πράσινου αποτυπώματος» συχνά αναφέρεται στις επιπτώσεις της δραστηριότητας μίας εταιρείας στο περιβάλλον, στην απανθρακοποίηση και στη χρήση ή μη ανανεώσιμων πηγών ενέργειες, ανάμεσα σε άλλα. Ωστόσο, το «πράσινο» αποτύπωμα και εν γένει η βιωσιμότητα μίας επιχείρησης, δεν περιορίζεται αποκλειστικά στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της. Αντίθετα, επεκτείνεται και στον κοινωνικό αντίκτυπο, καθώς οι περιβαλλοντικές πρακτικές μιας εταιρείας έχουν άμεσες και έμμεσες επιδράσεις στους ανθρώπους, στις κοινότητες με τις οποίες γειτνιάζει και στα ενδιαφερόμενα μέρη της, εσωτερικά και εξωτερικά.
Περιβαλλοντικό και Κοινωνικό Αποτύπωμα: Δύο Όψεις του Ίδιου Νομίσματος
Ο λόγος είναι πως μια επιχείρηση δεν δραστηριοποιείται σε απομόνωση. Η χρήση φυσικών πόρων, οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, η διαχείριση αποβλήτων και η ενεργειακή απόδοση είναι σαφώς βασικοί παράγοντες του περιβαλλοντικού αποτυπώματος. Ωστόσο, οι επιπτώσεις αυτές δεν είναι απλά αριθμοί σε μια έκθεση βιωσιμότητας—μεταφράζονται και σε κοινωνικές συνέπειες, θετικές ή αρνητικές, καθώς αναφέρονται σε ομάδες που επηρεάζονται από τη δραστηριότητα μίας επιχείρησης όπως συνοπτικά περιγράφονται παρακάτω:
• Εργαζόμενοι και συνθήκες εργασίας: Οι βιώσιμες πρακτικές στην παραγωγή και στην εφοδιαστική αλυσίδα επηρεάζουν την υγεία, την ασφάλεια και την ευημερία των εργαζομένων.
• Τοπικές κοινότητες: Οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε μια περιοχή επηρεάζουν την ποιότητα ζωής των κατοίκων, για παράδειγμα, είτε μέσω της ρύπανσης είτε μέσω πρωτοβουλιών κοινωνικής προσφοράς είτε μέσω των θέσεων εργασίας που δημιουργούνται.
• Ενδιαφερόμενα μέρη (stakeholders): Οι πελάτες, οι επενδυτές και οι συνεργάτες απαιτούν πλέον διαφάνεια και υπεύθυνη επιχειρηματική συμπεριφορά, γεγονός που καθιστά την ενσωμάτωση κριτηρίων ESG (Περιβαλλοντικών, Κοινωνικών και Διακυβερνητικών) μονόδρομο για τις εταιρείες που επιδιώκουν μακροπρόθεσμη (οικονομική και κοινωνική) βιωσιμότητα.
Η Σημασία της Μέτρησης του Αποτυπώματος
Η διαχείριση και η μείωση του περιβαλλοντικού και κοινωνικού αποτυπώματος μιας επιχείρησης απαιτούν μεθοδική προσέγγιση και ποσοτικοποιήσιμες μετρήσεις, καθώς οι εταιρείες που εφαρμόζουν συστήματα παρακολούθησης των περιβαλλοντικών και κοινωνικών τους επιπτώσεων είναι σε θέση να θέτουν ρεαλιστικούς στόχους βελτίωσης και να ανταποκρίνονται στις αυξανόμενες απαιτήσεις των ρυθμιστικών αρχών και των ενδιαφερόμενων μερών. Επίσης αν οποιαδήποτε δραστηριότητα δεν μετριέται είναι δύσκολο και να βελτιωθεί. Σαφώς και η μέτρηση και η ποσοτικοποίηση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος είναι πλέον μία αυτοματοποιημένη διαδικασία και ίσως και η πιο εύκολη με τις δυνατότητες που μας παρέχει η τεχνολογία.
Δυσκολότερη είναι η μέτρηση σε κοινωνικό αντίκτυπο αν δεν υπάρχει στρατηγική, συγκεκριμένο πλαίσιο και μηχανισμός συλλογής δεδομένων και ανάλυσης σε μία εταιρεία, καθώς δεν υπάρχει στην αγορά μία ενιαία και τυποποιημένη μεθοδολογία που να καλύπτει την πολυπλοκότητα των κοινωνικών ζητημάτων, τα ζητήματα συγκριτικότητας καθώς και το κόστος του κοινωνικού αντικτύπου. Σε κλάδους δε της οικονομίας, όπως για παράδειγμα στον κλάδο των ακινήτων ή των κατασκευών, η σημασία του κοινωνικού αντικτύπου εντείνεται. Το συγκεκριμένο ζήτημα της μέτρησης μας έχει απασχολήσει μεθοδολογικά και στρατηγικά στη Verimpact από την πρώτη στιγμή, με τη μεθοδολογία μας να δίνει εξίσου βαρύτητα στους τρεις πυλώνες των κριτηρίων ESG και με ειδικά εργαλεία benchmarking για κλάδους ο αλγόριθμός μας καλύπτει μετρήσεις στον κοινωνικό τομέα, ακόμη και όταν τα δεδομένα είναι ελλιπή.
Το Ρυθμιστικό Τοπίο και η Αγορά
Ταυτόχρονα η υποχρεωτική δημοσιοποίηση δεδομένων βιωσιμότητας, στο πλαίσιο των Ευρωπαϊκών Οδηγιών και Κανονισμών, όπως η CSRD (Corporate Sustainability Reporting Directive), έχει αλλάξει το τοπίο τα τελευταία χρόνια. Οι νομοθετικές αλλαγές στην Ευρώπη καθορίζουν πλέον πιο αυστηρούς κανόνες για τη μέτρηση και την αναφορά του αποτυπώματος μιας επιχείρησης σε σύγκριση για παράδειγμα με πέντε χρόνια πριν. Οι επιχειρήσεις καλούνται να παρακολουθούν τις αλλαγές - το χαρακτηριστικό παράδειγμα του Omnibus, το οποίο ενσωματώνει διάφορες τροποποιήσεις και κατευθυντήριες γραμμές για τις επιχειρήσεις, δείχνει πόσο οι εταιρείες πρέπει να είναι σε εγρήγορση και να έχουν την ευελιξία ώστε να προσαρμόζονται σε κανονισμούς.
Ωστόσο, παρά τα σχόλια περί «χαλαρότητας» λόγω των πολιτικών εξελίξεων στις ΗΠΑ ή τις πιθανές αλλαγές του Omnibus όταν εγκριθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η αγορά, οι τράπεζες, οι επενδυτές αλλά και οι καταναλωτές, εστιάζουν πλέον στη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων. Το «πράσινο αποτύπωμα» δεν είναι πια μια επιλογή, αλλά μια στρατηγική ανάγκη που συνδέεται άμεσα με την κοινωνική αποδοχή μίας εταιρείας και τη μακροπρόθεσμη επιχειρηματική επιτυχία.
Το πραγματικό αποτύπωμα μιας επιχείρησης είναι πολυδιάστατο και ενέχει και τον κοινωνικό αντίκτυπο. Δεν αφορά μόνο τις εκπομπές ρύπων ή τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αλλά και τις επιπτώσεις της στην κοινωνία και στους ανθρώπους. Η μέτρηση και η διαχείριση αυτού του αποτυπώματος, υπό το φως των νέων ρυθμιστικών πλαισίων, αποτελούν όχι μόνο υποχρεωτικότητα, αλλά και ευκαιρία για τις επιχειρήσεις να δημιουργήσουν ένα θετικό και βιώσιμο μέλλον.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στα πλαίσια του αφιερώματος για το πράσινο αποτύπωμα των επιχειρήσεων.
Δείτε όλο το αφιέρωμα εδώ
