Η UBS στην πρόσφατη ανάλυσή της με τίτλο “Strategic: Go sustainable” επιχειρεί να βάλει τάξη στη συζήτηση γύρω από το μέλλον της βιώσιμης επένδυσης. Το βασικό μήνυμα της τράπεζας είναι σαφές: οι μακροπρόθεσμες προοπτικές για τοποθετήσεις σε πράσινες τεχνολογίες και εταιρείες με υπεύθυνη στρατηγική παραμένουν ισχυρές, αλλά οι επενδυτές πρέπει να κινηθούν με περισσότερη προσοχή και στρατηγική.
.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζονται, οι επενδύσεις στην ενεργειακή μετάβαση έφτασαν τα 2,1 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2024, σημειώνοντας ιστορικό υψηλό. Ωστόσο, η Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας εκτιμά ότι για να παραμείνει ο πλανήτης σε τροχιά «net zero» χρειάζονται περίπου 4,5 τρισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο έως το 2030. Το χάσμα αυτό υπογραμμίζει την τεράστια ανάγκη για νέα κεφάλαια και, ταυτόχρονα, τονίζει τους κινδύνους για όσους επενδυτές στηρίζονται μόνο σε υποσχέσεις και όχι σε μετρήσιμη πρόοδο.
Η UBS προτείνει στρατηγική διαφοροποίηση σε ολόκληρο το φάσμα των επενδυτικών κατηγοριών: μετοχές, ομόλογα, hedge funds, ιδιωτικές αγορές. Ειδική έμφαση δίνεται στις εταιρείες που μπορούν να χαρακτηριστούν είτε «ηγέτες ESG» είτε «βελτιωτές ESG», δηλαδή επιχειρήσεις που παρουσιάζουν μετρήσιμα βήματα βελτίωσης. Η τράπεζα προειδοποιεί ότι η αγορά έχει κουραστεί από «empty promises» και ότι οι επενδυτές πρέπει να ξεχωρίζουν την ουσία από το επικοινωνιακό περίβλημα.
Η πολιτική διάσταση παραμένει κρίσιμη. Στις ΗΠΑ, οι αντιδράσεις απέναντι στο ESG και οι προσπάθειες αποδυνάμωσης κανονισμών δημιουργούν αβεβαιότητα, ενώ στην Ευρώπη η συζήτηση για την Οδηγία CSDDD και άλλες ρυθμίσεις δείχνει ότι η νομοθεσία μπορεί να γίνει πιο περίπλοκη και απαιτητική. Η UBS υπογραμμίζει ότι το πολιτικό ρίσκο είναι πλέον παράγοντας πρώτης γραμμής για κάθε στρατηγική βιώσιμης επένδυσης.
Για την Ελλάδα και τη Νότια Ευρώπη, το μήνυμα είναι διττό. Από τη μία πλευρά, οι τοπικές αγορές μπορούν να επωφεληθούν από την παγκόσμια ζήτηση για καθαρές τεχνολογίες και επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Από την άλλη, η θεσμική αδυναμία και η καθυστέρηση στη ρύθμιση και την εφαρμογή πολιτικών βιωσιμότητας σημαίνουν ότι οι επενδυτές πρέπει να αναλαμβάνουν μεγαλύτερο βάρος στην αξιολόγηση κινδύνου και στη συλλογή αξιόπιστων δεδομένων.
Η UBS δεν βλέπει τη βιώσιμη επένδυση ως «μόδα που περνά», αλλά ως μακροπρόθεσμη στρατηγική που θα καθορίσει την επόμενη δεκαετία. Το ζητούμενο, όμως, δεν είναι πια η ρητορική, αλλά η απόδειξη: μετρήσιμα δεδομένα, συγκεκριμένοι δείκτες και πραγματική πρόοδος προς τους στόχους μηδενικών εκπομπών.
