Σε μια περίοδο που η βιώσιμη ανάπτυξη αναδεικνύεται σε στρατηγικό πυλώνα για τις επιχειρήσεις διεθνώς, η νέα πρωτογενής έρευνα της ICAP CRIF φωτίζει το πού βρίσκονται σήμερα οι ελληνικές επιχειρήσεις στον δρόμο προς την υιοθέτηση των αρχών ESG. Τα αποτελέσματα προσφέρουν μια αποκαλυπτική εικόνα: αναγνώριση της σημασίας, αλλά και μεγάλες προκλήσεις στην πράξη.
.
Η σημαντικότητα της Βιώσιμης Ανάπτυξης αξιολογήθηκε με 8,4/10 από τις μεσαίου και μεγάλου μεγέθους επιχειρήσεις που συμμετείχαν στην έρευνα, ωστόσο ο βαθμός εφαρμογής πρακτικών ESG στις ίδιες τις εταιρείες περιορίστηκε σε 5,7/10 – και στο σύνολο της ελληνικής αγοράς, έπεσε ακόμα χαμηλότερα, στο 4,4/10. Οι επιχειρήσεις αντιλαμβάνονται δηλαδή την αξία της βιωσιμότητας, αλλά απέχουν από τη συστηματική ενσωμάτωσή της στο επιχειρηματικό τους μοντέλο.
Οι δαπάνες για δράσεις ESG αυξήθηκαν το 2024 για το 56% των επιχειρήσεων, με την περιβαλλοντική διάσταση να συγκεντρώνει το 40% του σχετικού προϋπολογισμού. Ακολουθούν οι κοινωνικές δράσεις (34%) και η εταιρική διακυβέρνηση (26%). Στις δράσεις που κρίνονται πιο σημαντικές προς κοινοποίηση στους stakeholders, οι περιβαλλοντικές πρωτοβουλίες έρχονται πρώτες (46%).
Σχεδόν μία στις δύο επιχειρήσεις (49%) ανέφερε ότι η ανώτατη διοίκηση έχει την πλήρη ευθύνη για τις δράσεις ESG – στοιχείο που υπογραμμίζει τον κρίσιμο ρόλο της ηγεσίας στη μετάβαση προς τη βιώσιμη ανάπτυξη. Ωστόσο, το 45% των επιχειρήσεων δεν δημοσιεύει κανένα στοιχείο σχετικά με τις ESG πρακτικές που εφαρμόζει, ενώ μόλις το 12% χρησιμοποιεί εξειδικευμένο λογισμικό για τη συλλογή σχετικών δεδομένων.
Η έρευνα καταγράφει σημαντικά οφέλη από την υιοθέτηση ESG, με πρώτο την ενίσχυση της εταιρικής εικόνας (85%) και ακολουθούν η προσέλκυση ποιοτικού ανθρώπινου δυναμικού (83%), η αύξηση της εμπιστοσύνης των εργαζομένων και η συνεισφορά στο κοινωνικό σύνολο (80%). Εντυπωσιακό είναι και το εύρος των δράσεων: από περιβαλλοντική διαχείριση και ανακύκλωση, μέχρι κοινωνικές πρωτοβουλίες, μισθολογική ισότητα και προστασία προσωπικών δεδομένων.
Παρά τις θετικές διαθέσεις, βασικό ανασταλτικό παράγοντα παραμένει το κόστος (18%), ενώ ακολουθούν η δυσκολία μέτρησης της βιωσιμότητας (16%) και η γραφειοκρατία (13%). Επιπλέον, η έλλειψη κινήτρων και η ανάγκη εκπαίδευσης του προσωπικού και της διοίκησης αναδεικνύονται ως καίρια ζητήματα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η πλειοψηφία των επιχειρήσεων (87%) δαπανά έως €200.000 ετησίως για δράσεις ESG.
Αν και η έρευνα επικεντρώνεται στις μεγαλύτερες επιχειρήσεις, τονίζεται ότι οι μικρομεσαίες αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας και αντιμετωπίζουν ακόμη μεγαλύτερες προκλήσεις. Για αυτό, η ICAP CRIF υπογραμμίζει στα πορίσματά της την ανάγκη ενημέρωσης, εκπαίδευσης και θεσμικής στήριξης από την Πολιτεία.
Όσο ο καιρός προχωράει, και οι ESG συνθήκες…ωριμάζουν, τόσο περισσότερο βλέπουμε τη στροφή των ελληνικών επιχειρήσεων προς τη στρατηγική σκοπιά της βιωσιμότητας και της υπεύθυνης διακυβέρνησης. Σήμερα, σαφώς απαιτούνται ακόμα μεγαλύτερες προσπάθειες, ειδικά στο κομμάτι της εφαρμογής και της διαφάνειας, χωρίς όμως να παραγνωρίζεται η μέχρι τώρα θετική πορεία των επιχειρήσεων.
Μπορείτε να βρείτε ολόκληρη την έρευνα εδώ.
