Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι διχασμένες σχετικά με τον επόμενο κλιματικό στόχο του μπλοκ, καθώς προετοιμάζονται για σκληρές διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό ενός στόχου της ΕΕ για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου έως το 2040.
.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προετοιμάζει πρόταση για τον κλιματικό στόχο της ΕΕ για το 2040, με στόχο να διατηρήσει τις χώρες σε τροχιά επίτευξης των υφιστάμενων στόχων της ΕΕ για μείωση των καθαρών εκπομπών κατά 55% έως το 2030, σε σχέση με τα επίπεδα του 1990, και για τη μείωση τους σε μηδέν έως το 2050.
Οι Βρυξέλλες είχαν σχεδιάσει να προτείνουν μείωση των καθαρών εκπομπών κατά 90% για το 2040 τον περασμένο μήνα, αλλά το ανέβαλαν λόγω της αντίδρασης ορισμένων χωρών και νομοθετών, οι οποίοι πρέπει να εγκρίνουν τον στόχο και ανησυχούν για το κόστος του για τις ευρωπαϊκές βιομηχανίες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες.
«Πιστεύουμε ότι είναι ένας καλός στόχος», δήλωσε ο Mika Nykänen, υφυπουργός Κλίματος της Φινλανδίας, στο Reuters, σχετικά με τη δέσμευση για μείωση κατά 90%, στο περιθώριο της συνάντησης των υπουργών Περιβάλλοντος της ΕΕ στη Βαρσοβία. «Χρειαζόμαστε ένα ελκυστικό και σταθερό επενδυτικό περιβάλλον στην Ευρώπη και αν αλλάξουμε τους μεγάλους στόχους ή τις πολιτικές, θα δημιουργηθεί αβεβαιότητα μεταξύ των επενδυτών και των εταιρειών», δήλωσε ο Nykänen.
Η Δανία, οι Κάτω Χώρες και η Σλοβενία είναι μεταξύ των χωρών που υποστηρίζουν το 90%. Κυβερνήσεις, όπως της Ιταλίας και της Τσεχικής Δημοκρατίας, αντιτίθενται, επικαλούμενες ανησυχίες για τους μεταποιητικούς τομείς που πλήττονται από τους δασμούς των ΗΠΑ και τις φθηνές εισαγωγές.
«Δεν το υποστηρίζουμε αυτή τη στιγμή, λόγω του αντίκτυπου στη βαριά βιομηχανία», δήλωσε την Τρίτη ο Τσέχος υπουργός Περιβάλλοντος Petr Hladík.
Η Ευρώπη είναι η ήπειρος με την ταχύτερη αύξηση της θερμοκρασίας στον κόσμο και αντιμετωπίζει επιδείνωση της ξηρασίας και άλλα ακραία καιρικά φαινόμενα που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή.
Ωστόσο, οι κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν άλλες προτεραιότητες, όπως η βιομηχανική ανταγωνιστικότητα. Οι διαπραγματεύσεις για τους προηγούμενους κλιματικούς στόχους της ΕΕ έχουν εντείνει τις διαιρέσεις μεταξύ των πλουσιότερων και των φτωχότερων χωρών, με την Πολωνία, που εξαρτάται από τον άνθρακα, να βρίσκεται μεταξύ των χωρών που ανησυχούν για το κόστος της ενεργειακής μετάβασης.
Ο υπουργός Περιβάλλοντος της Εσθονίας, Andres Sutt, δήλωσε στο Reuters ότι η βαλτική χώρα έχει υπολογίσει ότι μπορεί να μειώσει τις καθαρές εκπομπές κατά 80% έως το 2040, αλλά ότι η περαιτέρω μείωση θα εξαρτηθεί από το αν οι αναδυόμενες τεχνολογίες δέσμευσης άνθρακα θα αναπτυχθούν αρκετά γρήγορα ώστε να μειωθούν οι εκπομπές σε τομείς όπως η παραγωγή τσιμέντου.
«Θα συμβεί αυτό; Ως βαθύς υποστηρικτής της καινοτομίας και της τεχνολογικής προόδου, πιστεύω ότι θα συμβεί, αλλά πριν μπορέσει κανείς να δεσμευτεί πραγματικά, πρέπει να υπάρχει αυτή η ευελιξία», δήλωσε.
Αντιμέτωπη με πολιτική αντίδραση, η Επιτροπή εξετάζει ευελιξίες για να μετριάσει τον στόχο μείωσης των εκπομπών κατά 90%.
Αυτές περιλαμβάνουν τη συμπερίληψη των διεθνών πιστώσεων άνθρακα στον στόχο, κάτι που θα μπορούσε να αποδυναμώσει τις προσπάθειες μείωσης των εκπομπών CO2 που απαιτεί από τις εγχώριες βιομηχανίες. Η νέα κυβέρνηση της Γερμανίας έχει προτείνει αυτό το μέτρο, αλλά δήλωσε ότι οι πιστώσεις θα πρέπει να περιοριστούν στην κάλυψη μόλις τριών ποσοστιαίων μονάδων του στόχου του 90%.
Η Γαλλία ενδιαφέρεται επίσης για την ιδέα, υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάρχουν διασφαλίσεις ότι οι διεθνείς πιστώσεις άνθρακα θα οδηγήσουν σε πραγματική μείωση των εκπομπών σε άλλες χώρες, σύμφωνα με κυβερνητική πηγή.
