Αν πιστεύαμε τους τίτλους των εφημερίδων και των site, ίσως να νομίζαμε ότι το Net Zero είναι μια ιστορία πλέον του χθες. Πολύ δαπανηρή και πολύ περίπλοκη. Ας κοιτάξουμε πέρα από τον «θόρυβο», προκύπτει ενα διαφορετικό αφήγημα. Οι εταιρείες εξακολουθούν να επενδύουν σε μεγάλο βαθμό, επειδή για αυτές, η δράση για το κλίμα δεν είναι «απλά καλό να υπάρχει» αλλά είναι μια επιχειρηματική αναγκαιότητα.
Εταιρείες όπως η Unilever προχωρούν, ενσωματώνοντας την απαλλαγή από τον άνθρακα βαθιά στη στρατηγική και τις λειτουργίες της. Η Iberdrola διέθεσε πάνω από €10 δις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ενώ η ArcelorMittal αυξάνει την παραγωγή υδρογόνου χάλυβα σε όλη την Ευρώπη, ποντάροντας πολλά σε ένα καθαρότερο βιομηχανικό μέλλον. Αυτές οι επιχειρήσεις δεν ενεργούν από φιλανθρωπία. Βλέπουν την ηγεσία για το κλίμα ως έξυπνη διαχείριση κινδύνου, κινητήρια δύναμη καινοτομίας και κάτι που οι εργαζόμενοι, οι πελάτες και οι επενδυτές τους περιμένουν όλο και περισσότερο.
Πίσω από αυτές τις στρατηγικές βρίσκονται ομάδες επαγγελματιών βιωσιμότητας, αναλυτές και διαχειριστές, που εργάζονται ακούραστα (και συχνά αθόρυβα) για να το κάνουν πραγματικότητα. Δεν είναι εύκολο. Τα πολιτικά μηνύματα είναι ανάμεικτα, οι αφηγήσεις των μέσων ενημέρωσης είναι θορυβώδεις και η κλίμακα της πρόκλησης μπορεί να φαίνεται συντριπτική, αλλά εξακολουθεί να σημειώνεται πραγματική πρόοδος από τους ανθρώπους με σκοπό και υπομονή.
Όχι όμως από πρωτοσέλιδα. Η Norges Bank που λέει στην αγορά ότι η μετάβαση δεν έρχεται, είναι εδώ! Και είναι ήδη τοποθετημένοι.
Τα 3 κορυφαία «σήματα» της αγοράς μας είναι:
1. Το «θέατρο του ESG» είναι νεκρό και η χρηματοοικονομική ολοκλήρωση είναι πλεόν το ζητούμενο της αγοράς. Πέρα από την αξιολόγηση του ESG η πραγματική χρηματοοικονομική ολοκλήρωση ενός χαρτοφυλακίου πρέπει να υποβάλλεται πλέον σε αξιολόγηση κινδύνου χρησιμοποιώντας εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης (ΑΙ) που μετρούν την πραγματική απόδοση, όχι μόνο τις εταιρικές επικοινωνίες.
2. Τα μοντέλα φυσικού κλιματικού κινδύνου (βλἐπε, CAT Bonds) είναι καταστροφικά λανθασμένα. Η νέα ανάλυση δείχνει ότι οι φυσικοί κλιματικοί κίνδυνοι θα μπορούσαν να αποτελούν πλεόν το 25% της αξίας ενός χαρτοφυλακίου (έναντι μόλις του 3% χρησιμοποιώντας παραδοσιακά και ξεπερασμένα μοντέλα).
3. Η χαρτογράφηση του φυσικού κινδύνου είναι πλέον μια επιχειρησιακή νοημοσύνη (CI & ΑΙ). Η χαρτογράφηση κάθε σημαντικής τοποθεσίας περιουσιακών στοιχείων σε σχέση με τα σημεία βιοποικιλότητας χρησιμοποιώντας γεωχωρικά δεδομένα. Οι εταιρίες έχουν ακριβή στοιχεία για το ποιες εγκαταστάσεις θα αντιμετωπίσουν περιβαλλοντικές κατάρρευση. Ο μηχανισμός ανίχνευσης της βιοποικιλότητας αναφέρεται ίσως, για το μεγαλύτερο γεγονός ανατιμολόγησης στην οικονομική ιστορία.
• Υπάρχει μεταφορά πλούτου που συμβαίνει αυτή τη στιγμή;
• Υπάρχει μια ασύμμετρη ευκαιρία;
Ναι, και εδώ είναι που η ιστορία του ESG μετατοπίζεται. Ενώ άλλοι συζητούν για τα ratings, τα verifications, τα validations, τα 3rd party assurance και τα external consultancies του ESG, κἀποιες εταιρίες υπολογίζουν ποιες γεωγραφικές περιοχές, ποιά περιουσιακά στοιχεία και ποιές συμπεριφορές θα εξακολουθούν να δημιουργούν αποδόσεις σε έναν κόσμο με περιορισμούς πόρων (οι περιορισμένοι πόροι αναφέρονται στην πεπερασμένη διαθεσιμότητα βασικών υλικών και υπηρεσιών που είναι απαραίτητα για τη διατήρηση της ανθρώπινης ζωής και ανάπτυξης, βασική έννοια στα Οικονομικά) και κλιματική αστάθεια.
Η μοντελοποιήση των fat-tail-risks (η έννοια του ουραίου κινδύνου υποδηλώνει ότι η κατανομή των αποδόσεων δεν είναι κανονική, αλλά ασύμμετρη και έχει πιο παχιές ουρές και υποδεικνύουν ότι υπάρχει πιθανότητα, η οποία μπορεί να είναι μεγαλύτερη από ότι αναμενόταν διαφορετικά. Μια επένδυση να ξεπεράσει τις τρεις τυπικές αποκλίσεις), όπου όλοι οι άλλοι βλέπουν ένα κενό, η πρόβλεψη περιβάλλοντος υψηλής πολυπλοκότητας σε λίγα χρόνια θα είναι φθηνότερη και από την ασφάλεια κατοικίας ή της υγείας.
Ένα GPS κινδύνου του μέλλοντος!
Οι εταιρείες πρέπει να προσδιορίζουν τη βιοποικιλότητα ως ουσιώδες θέμα από την διπλή αξιολόγηση (double materiality) ουσιώδους σημασίας στο πλαίσιο της CSRD, η οποία απαιτεί από τις εταιρείες να προσδιορίζουν και να αξιολογούν τις επιπτώσεις, τους κινδύνους, τις εξαρτήσεις και τις ευκαιρίες που σχετίζονται με τη βιοποικιλότητα. Οι περισσότερες εταιρείες συνδέονται άμεσα με πιθανές και πραγματικές ουσιώδεις επιπτώσεις μέσω των ιδιόκτητων επενδύσεών τους.
Κάποιες από τις εξαρτήσεις βιοποικιλότητας είναι:
• Πρότυπο Βροχόπτωσης
• Ροές Νερού
• Παροχή Νερού
• Έλεγχος Πλημμυρών
• Μετριασμός Καταιγίδων
• Επικονίαση
• Παγκόσμιο Κλίμα
• Γενετικό Υλικό
• Φίλτρα και Αέρας
• Βιολογικά
• Ποιότητα εδάφους
• Εξυγίανση Στερεών Αποβλήτων
• Προμήθεια Βιομάζας
Το Biodiversity Footprint (αποτυπώματα της βιοποικιλότητας) μπορεἰ να μετρηθεί με τη Μέσης Αφθονία Ειδών (MSA) που είναι ένας δείκτης της ακεραιότητας της τοπικής βιοποικιλότητας. Το MSA κυμαίνεται από 0 έως 1, όπου το 1 σημαίνει ότι το σύνολο των ειδών είναι πλήρως άθικτο και το 0 σημαίνει ότι όλα τα αρχικά είδη έχουν εξαφανιστεί (τοπικά εξαφανισμένα). Επίσης το Δυνητικό Εξαφανισμένο Κλάσμα Ειδών (PDF) και η απώλεια της μέσης αφθονίας ειδών (MSA) είναι δύο δείκτες που χρησιμοποιούνται συνήθως για την ποσοτικοποίηση των απωλειών στην ακεραιότητα της τοπικής βιοποικιλότητας που σχετίζονται με την παραγωγή και την κατανάλωση αγαθών και υπηρεσιών.
Σε κάθε περίπτωση όμως, οι δείκτες τείνουν να απλοποιούν υπερβολικά τις πολυπλοκότητες και συνήθως δεν έχουν σαφή ερμηνεία. Επομένως, οι εταιρίες πρέπει να εντοπίζουν, να αξιολογούν και να προετοιμάζονται για τη κρίσιμη ανάγκη για συνεπή και αξιόπιστα δεδομένα, που είναι ζωτικής σημασίας για τα εταιρικά περιουσιακά στοιχεία και επενδύσεις τους.
Για να διατηρήσει ένα υγιές και ποικιλόμορφο οικοσύστημα σε αυτόν τον πλανήτη, πρέπει να θεσπιστεί μια Θετική Στρατηγική για τη Φύση λαμβάνοντας υπόψη την Εξάρτηση, τον Αντίκτυπο, τον Κίνδυνο και την Ευκαιρία (DIRO-Dependency, Impact, Risk & Opportunity) από τους επιχειρηματικούς τομείς και η προσέγγιση (LEAP-Locate,
Evaluate, Assess & Prepare) να εφαρμοστεί για τον εντοπισμό, την αξιολόγηση και τη διαχείριση κινδύνων και ευκαιριών που σχετίζονται με τη φύση. Ένα εργαλείο που λειτουργεί στα blind-spots (τυφλά σημεία) των Hedge Funds, των Venture Capitals, των Private Equity, των Family Offices και των Asset Management τμημάτων Τραπεζικών, Ασφαλιστικών και ανεξάρτητων ιδρυμάτων ή φορέων.
