Στον απόηχο των κρίσιμων συνομιλιών COP26 για το κλίμα και με τους βασικούς στόχους βιωσιμότητας να αποκτούν μεγαλύτερη προτεραιότητα, τα περιβαλλοντικά, κοινωνικά και εταιρικής διακυβέρνησης κριτήρια (ESG) έχουν μετακινηθεί στο προσκήνιο των αποφάσεων των διαχειριστών κεφαλαίων, πράγμα που σημαίνει ότι ο κίνδυνος, η ανταμοιβή και η βιωσιμότητα αποτελούν πλέον τις τρεις βασικές εκτιμήσεις για τους διαχειριστές κεφαλαίων.
Καθώς αυξάνονται οι βιώσιμες επενδύσεις, αυξάνεται και η ανάγκη για λύσεις διαχείρισης κινδύνων που είναι ειδικά προσαρμοσμένες στα κριτήρια ESG. Αν και οι προσεγγίσεις για τη βιωσιμότητα είναι πολλές και ποικίλες, ο κλάδος των επενδύσεων θα πρέπει να συσπειρωθεί γύρω από μερικούς βασικούς δείκτες αναφοράς, οι οποίοι είναι σε θέση να προσελκύσουν επαρκή ρευστότητα, ώστε η διαχείριση των κινδύνων να είναι απλή και οικονομική. Θα πρέπει επίσης να ταιριάζουν με τα απαιτούμενα διαπιστευτήρια ESG των ρυθμιστικών αρχών και των επενδυτών.
Το προφανές σημείο στο οποίο θα πρέπει να στραφεί η αγορά είναι οι εξειδικευμένες εκδοχές των υφιστάμενων, ιδιαίτερα επιτυχημένων και υψηλής ρευστότητας δεικτών αναφοράς για τα κριτήρια ESG. Για παράδειγμα, ο δείκτης S&P 500 είναι ίσως ο πιο διαδεδομένος δείκτης στον κόσμο. Η έκδοση ESG του συγκεκριμένου δείκτη, ο δείκτης S&P 500 ESG, έχει σφάλμα παρακολούθησης 5 ετών έναντι του δείκτη S&P 500 μόλις 1,06%. Ως εκ τούτου, ο δείκτης S&P 500 ESG έχει αναδειχθεί ως κορυφαίος υποψήφιος για την παροχή ενός γενικού δείκτη αναφοράς για τον επενδυτικό τομέα ESG, ο οποίος υποστηρίζεται από μια βαθιά, ρευστή προθεσμιακή αγορά. Η κορυφαία μεθοδολογία έχει επίσης χρησιμοποιηθεί στον πρόσφατα εγκαινιασμένο δείκτη S&P Europe 350 ESG Index και παρέχει ένα πρότυπο για μια πιο τυποποιημένη, ολιστική προσέγγιση των επενδύσεων ESG σε όλο τον κόσμο.
Οι νέοι κανονισμοί, όπως ο κανονισμός της ΕΕ για τη γνωστοποίηση της βιώσιμης χρηματοδότησης (SFDR) και οι ταξινομήσεις της ΕΕ, δημιουργούν ζήτηση για περισσότερα προϊόντα και ωθούν τους διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων να εξετάζουν λεπτομερέστερα τα επενδυτικά κριτήρια, ώστε να διασφαλίζουν ότι είναι τόσο επωφελείς για τα χαρτοφυλάκια όσο και κατάλληλα βιώσιμες.
Για τους διαχειριστές κεφαλαίων, τα παράγωγα θα συνεχίσουν να διαδραματίζουν ρόλο στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές μειώνοντας τον πιστωτικό κίνδυνο και τον κίνδυνο αγοράς, κάτι που δεν θα αλλάξει με τις νέες αρχές ESG. Τα παράγωγα μπορούν να υποστηρίξουν τη διαχείριση κινδύνων που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή, και η τάση αυτή θα συνεχιστεί καθώς θα αναπτύσσονται οι υποκείμενες αγορές.
Η προσεκτική χρήση παραγώγων επιτρέπει στις επιχειρήσεις να διαχειρίζονται συγκεκριμένους κινδύνους που σχετίζονται με παράγοντες ESG. Επιτρέπουν στα αμοιβαία κεφάλαια να επιτύχουν την κατανομή-στόχο με πιο αποδοτικό τρόπο από ό,τι η απευθείας επένδυση στις υποκείμενες μετοχές, επιτρέποντας ενδεχομένως τη διοχέτευση περισσότερων κεφαλαίων προς βιώσιμες επενδύσεις.
Μετάβαση σε μια πιο βιώσιμη οικονομία
Η ύπαρξη μερικών βασικών προϊόντων αναφοράς γύρω από δείκτες που πληρούν τις απαιτήσεις του SFDR και είναι συμβατοί με το άρθρο 8 θα πρέπει να προσελκύσει επαρκή ρευστότητα και να δημιουργήσει διαφάνεια στις τιμές, η οποία με τη σειρά της θα επιτρέψει την αποτελεσματική εφαρμογή στρατηγικών ESG, γεγονός που θα συμβάλει στη μετάβαση σε μια πιο βιώσιμη οικονομία.
Με τις ανησυχίες σχετικά με το greenwashing, που εκφράζονται καλύτερα από ρυθμιστικές εξελίξεις όπως η SFDR, η ύπαρξη μιας αγοράς για ρευστά μέσα που πληρούν τις πιο αυστηρές απαιτήσεις για επενδύσεις ESG είναι ζωτικής σημασίας.
Δεδομένου ότι τα ιδιωτικά κεφάλαια θα πρέπει να κινητοποιηθούν για να καλύψουν τις ανάγκες των διαφόρων παγκόσμιων πράσινων πρωτοβουλιών, από την Ατζέντα 2030, την ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία ή το Σχέδιο Δέκα Σημείων για τη Βιομηχανική Πράσινη Επανάσταση στο Ηνωμένο Βασίλειο, και τους νέους κανονισμούς, όπως η SFDR και οι ταξινομίες της ΕΕ, αναμένεται ότι τα παράγωγα ESG θα διαδραματίσουν μεγαλύτερο ρόλο τα επόμενα χρόνια. Είναι απαραίτητο τώρα η αγορά να συσπειρωθεί γύρω από βασικά ρευστά προϊόντα με υψηλά πρότυπα ESG για να αποφευχθεί η υποτίμηση ενός νευραλγικού τομέα των αγορών και του μέλλοντος της οικονομίας.
